Adam, hafta sonu geldiğinde Pazar sabahı kalktığı zaman bütün haftanın yorgunluğunu çıkarmak için eline gazetesini alır ve tüm gün miskinlik yaparak evde oturacağını düşünür.
Tam bunları aklından geçirirken, oğlu koşarak gelir ve sinemaya ne zaman gideceklerini sorar. Baba oğluna söz vermiştir. Ancak o gün dışarı çıkmak istemediği için bir bahane bulması gerekmektedir. Ne yapacağını düşünürken gazetenin promosyon olarak dağıttığı dünya haritası gözüne ilişir. Haritayı parçalara ayırır ve oğluna; ‘’Eğer bu haritayı düzeltebilirsen seni sinemaya götüreceğim’’ dedikten sonra düşünür; ‘’Oh be, sonunda kurtuldum. En iyi coğrafya profesörünü bile getirsen, bu haritayı akşama kadar düzeltemez’’.
Aradan on dakika geçtikten sonra oğlu babasının yanına koşarak gelir ve baba haritayı düzelttim, artık sinemaya gidebiliriz, der.
Adam önce inanamaz ve görmek ister. Gördüğünde ise hayretler içinde bunu nasıl yaptığını sorar.
Çocuk cevap verir, ‘’Bana verdiğin haritanın arkasında bir insan vardı, insanı düzelttiğim zaman dünya kendiliğinden düzelmişti.’’
Hayata bir çocuğun penceresinden baktığınızda her şey birden kolaylaşır ve güzelleşir. Onlar rekabetin içinde bile insani bir yön bulurlar çünkü duyguları nasırlaşmamıştır. Yaşananlar ve zaman, hayata karşı gardını almayı gerektirse de içindeki çocuğun sesini dinleyenlerdir en mutlu olanlar.
Çünkü o çocuk bizim en masum halimizdir. Vicdan da ondadır, sevginin en yalın hali de henüz başka duygularla yüklenmemiş olarak çocuk kalbimizdedir yani kalbimizin sesindedir.
İnsanlarla konuşurken mümkün olduğu kadar içlerindeki çocukla konuşmaya çalışırım. Çünkü bilirim ki yargılamayan, kırmadan rekabet edebilen çocuk, adil olacaktır. İlahi adaleti isteyen de yine o çocuk kalbimizdir.
Ne yazık ki yaşamın zorlukları ve birbirimize karşı tahammülsüzlüğümüz, zaman içinde çocuk yönümüzün üzerini kapatır ve saklar. Duymak istemediğimiz sesi ile bizi uyarsa da onu dinlemek istemeyiz ve bir köşeye saklarız. Haksızlıklar, yargılamalar onu incitmesin isteriz. Ve bir de bakmışız ki ömrümüz geçivermiş yaşam telaşı içinde ve birbirimize gardımızı alarak bakarken…
Geçenlerde İngiltere kraliçesinin halka sesleniş konuşmasının akabinde bir aktörün kraliçe yerine geçerek ekranda dans ettiğini gördüm. Gerçekte kraliçe bunu yapmayacağı için onun yerine bir aktör geçmiş ve sonuçta oldukça eğlenceli bir video çıkmıştı. Kraliçenin bu durumu nasıl değerlendirdiğini bilmiyorum ancak olumsuz olsa haber olacağından eminim. Hoşgörünün güzelliği başka türlü anlatılamazdı.
Tüm insanlığın içindeki çocuğa kulak vermesi dileklerimle
Sevgi ve Saygılarımla
