Çocukluk Çağı Korkuları

Korku; tıpkı mutluluk, sevinç, heyecan gibi bir duygudur. Korku bir tehlike veya tehdit karşısında ortaya çıkmaktadır ve aslında yaşamımızın devamı için gereklidir. İnsanlığın ilk dönemlerinde bir yırtıcı hayvana, kendisinden daha güçlü bir canlıya yönelik olan korku duygusu günümüzde çocuklarda, canavardan korkma, karanlıktan korkma, bilinmeyenden korkma şeklini almaktadır. Peki çocukluk çağındaki bu korkular ne zaman normaldir? Hangi yaş grubunda hangi korkular görülebilir? Ne zaman destek alınmalıdır?
      Bebek dünyaya yeni geldiğinde her yönden bir yetişkine muhtaçtır. Annesinin veya babasının sesi, kokusu, görüntüsü bebeğin sakinleşmesine yardımcı olur. Ancak bazı durumlarda annenin veya babanın korkuları bebek tarafından da hissedilir. Bebekler büyümeye başladıkları ve artık yavaş yavaş çevrelerini keşfetmeye başladıkları 9. ay döneminde belirsizlikten korkmaya başlarlar. Çevresindeki bir ses, alışık olunmayan insanlar, kalabalık bebeği korkutabilir ve bebekte anneden ayrılmaya yönelik bir korku oluşmaya başlar. Bebek bu döneminde hem çevresini keşfetmek ister bir taraftan da sürekli annesini kontrol eder ve yanında olduğundan emin olmak ister. Bu dönem ve sonraki dönemlerde çocuk herhangi bir şekilde ‘bak giderim, dediğimi yapmazsan anne bırakır’ şeklinde cümlelere maruz bırakılmamalıdır.
     Çocuklar okul öncesi dönemde kediden, köpekten, böcekten, çizgi filmde gördüğü bir karakterden, canavardan, palyaçodan, hırsızların kendisini kaçıracağından, karanlıktan, başına kötü bir şey geleceğinden korkabilir. Çocuklarda okul öncesi dönemde korkular yoğun olmaktadır. Bu dönemde ebeveynlerin ‘ne var bunda korkacak’ ‘sen büyüdün’ şeklindeki ifadelerden kaçınmaları, çocuğun korku duygusunu kabul etmeleri, çocuğun korktuğu şeyin istiyorsa resmini yapması, istiyorsa anlatması ve destek olunması gerekmektedir. 
       Çocukluk çağı korkularında unutulmaması gereken şeylerden biri de anne babaların kendi korkularıdır. Bir ebeveyn yanlarından köpek geçtiğinde her seferinde aynı korku tepkisini gösterdiğinde çocuğun köpekle ilgili olumsuz bir deneyimi olmasa dahi annenin tepkisini öğrenecek ve buna göre davranacaktır. Aynı zamanda aile içinde ve yetişkinler arasında zaman zaman anlatılan hikayeler çocuğun etkilenmesine ve geçmeyen korkunun oluşmasına neden olabilmektedir. 
     Özellikle okul öncesi dönemde başa çıkma becerileri yeni yeni gelişmeye başlayan çocuğun korkularının olması normaldir. Ancak çocuğunuz size yapışık yaşamaya başladıysa, bu korkular nedeniyle okula gidemiyor, odasında uyuyamıyor, her seferinde ağlıyorsa, korlular artık fobi düzeyine ulaştıysa bir uzmandan destek almanız gerekmektedir.
    Sağlıkla Kalın.