Yaşlanıyoruz

Çocukken
Hiç bitmeyecek sandığımız yıllar
Saf temiz ve nedensiz hayâller
Bir de solmayan umutlarımız vardı

Boyumuz uzadı
Belimiz kalınlaştı
Derken kapı çalındı
Görücüler yollandı
Bekârlık geçmişe uğurlandı

Baharlar gibi doğurduk
Koklayıp koklayıp sevgiyi büyüttük
Sele suya sürüdük
Çoğalarak yollar yürüdük

Çocuk
O çocuklar ana oldu
Evlat diye diye kavruldu
Gece üşüyüp
Gündüz kavruldu

Geçip gitti yıllar üzerimizden
İzleri silinmez yüzlerimizden
Hiç farkımız yoktur bir birimizden
Yollara baka baka yaşlandık