VURULURSUN

Ben bu gece ağıtlara tanık oldum
Bir kam kez öldüm kendi içimde
Vicdan yoktu esen rüzgârda
Kan kokusu yalıyordu

Masum çocuklar ağlaşır
Ölümün elleştiği tuzaklarda
Analar ağıt yakar
Evlatların kokularına

Yollar geçilmez
Şeref’in faytonuyla
Geceleyin binip de
O öküzün boynuzlarına

Vurulursun
Bir sağdan bir soldan
Yanlış başlar iki koldan
Hesap şaşmıştı zaten en başından