Üşüyorum anne
Sevim Tutar Arıcak
- 748
Sensiz üşüyorum anne
Bu sokaklar sesin olmadan soğuk
Üzerime ne giydiysem ısıtmıyor
Gözlerin kayıp yollarımın pusulası
Gözlerin olmadan bulamam yolumu
Hangi ağaçta asılı kaldı benim gülen yüzüm?
Hastalıklı meyveler dökülür ayaklarıma
Dokunduğum dallar çürüyor anne
Kuşlar bile küsüyor
Hiçbir dua amin demiyor yüreğin olmadan
Çık kapıya bak anne
Her gün beklediğin taraftan geliyorum
Görünce beni sevinen gözlerin,
Yorulmasın sevinmekten
Çevir sandalyeni sokağa doğru
Umutsuz olmasın bekleyişin
Sanma ki aklımdan çıkıyorsun
Yetişeceğim, söz yetişeceğim
Yüreğin her çağırdığında hissedecek
Aman ha anne korkarım ben
Çalmadan girdiğim o kapının kapanmasından
Yastığa düşman olurum,
Öpmez ise her gece seni yanaklarından
Üzülme anne arayı uzattım diye
Sen her adımı andığında hissederim o saniye
Sen yeter ki sakla beni
Ben yarar geceyi kokundan bulurum seni