Sevim Tutar Arıcak

Üşüyorum anne

Sevim Tutar Arıcak

  • 748

Sensiz üşüyorum anne
Bu sokaklar sesin olmadan soğuk
Üzerime ne giydiysem ısıtmıyor
Gözlerin kayıp yollarımın pusulası
Gözlerin olmadan bulamam yolumu

Hangi ağaçta asılı kaldı benim gülen yüzüm?
Hastalıklı meyveler dökülür ayaklarıma
Dokunduğum dallar çürüyor anne
Kuşlar bile küsüyor
Hiçbir dua amin demiyor yüreğin olmadan

Çık kapıya bak anne
Her gün beklediğin taraftan geliyorum
Görünce beni sevinen gözlerin,
Yorulmasın sevinmekten

Çevir sandalyeni sokağa doğru
Umutsuz olmasın bekleyişin
Sanma ki aklımdan çıkıyorsun
Yetişeceğim, söz yetişeceğim
Yüreğin her çağırdığında hissedecek

Aman ha anne korkarım ben
Çalmadan girdiğim o kapının kapanmasından
Yastığa düşman olurum,
Öpmez ise her gece seni yanaklarından

Üzülme anne arayı uzattım diye
Sen her adımı andığında hissederim o saniye
Sen yeter ki sakla beni 
Ben yarar geceyi kokundan bulurum seni
 

Yazarın Diğer Yazıları