SEN GİTTİN

Sen gittin yüzümde gülüşler dondu
Sen gittin yüreğimde fırtınalar koptu
Baharlarda çiçeklerim soldu
Yollar hasretim oldu
Sen gittin nefesim bana ağır oldu

Gittin içimde bir yazar coştu
Boş veririm kim olduğumu
Her aldığım ölü nefes seni doğurdu
Adın dudaklarımda mühür oldu
Teslimiyetti, cesaretim içine dert oldu

Sen gittin içimin bütünü sustu
Tenimde özlemim soldu
Yüreğime dolu dolu dolan,
On bir ocağın onuydu
Öyle sevdim öyle sevdim ki!
Yanlışları mantığım reddediyordu

Sen gittin umutlarım soldu
Seninle zaman bana eksik kalıyordu
İstanbul semalarında
Gülüşlerin duruyordu
Benim özlediklerim başkalarına kısmet oldu
Sen gittin ömrüm hazan oldu