PİŞMAN ETTİLER

Korkuyu öğrendim iki kişilik gördüğüm rüyada
Acıyı yaşadım dibine kadar ben dünyada
Hiç gülmeyecek miyim ben acaba?
Allah tarafından unutuldum ben bu kenarda

Hiç merhamet kalmamış insanlarda
Yalancı gülüşler asılı camların ardında
Böyle solar mı insan en güzel baharında?
Dinmez sancılar ağıtlar bağrımda

Ne vardı da sevilmedim ben?
En güzel olduğum zamanlarda
Gözyaşı acı bekledi hep kapıların ardında
Oysa ne güzel gülerdim ben çocuk yaşımda

Gözyaşlarım karışır yağmur sularına
Başım bağlanmış kırık bir rüzgara
Ağlamaktan yaşamadım ben
Kendi baharımı doya doya

Gözyaşımın sebebini bağladım soğana
Dağlarda domuzlar bile olmasaymış ana
Bu nefes işkence oldu cana
Sevgisizlikten yandı bağrım kavrula kavrula

Canım dediğim dönüşür bir canavara
Bir rahat uyku uyuyamaz mı insan yattığı yatakta
Her gün acılarım beklediler beni ayakta
Pişman ettiler beni doğduğuma