Öylebir giderim ki!
Sevim Tutar Arıcak
- 552
Öylebir giderim ki
Değil senden
Kendimden bile giderim ben
Sanma ki korkarım
Engelleri yıka yıka
Bülbül olsa da dilin
Ağzını yirta yırta giderim
Sınırlarımı aşmayacaksın
Elin kadınına uşkur çözmeyeceksin
Evime cenabet girmeyeceksin
Masum kirlenmemiş
Ve de kimseyi incitmemiş,
Saygıda kusur etmemiş çocuklarımı üzmeyeceksin
Öýlebir giderim ki
Yelimin kokusu kalır
Gülüşlerim yüzünün kırbacı olur
Kahkahalarım her gece uykularını kaçırır
Ve ben hiç olmadığım kadar özgür
Ve de güçlü kalırım aklında
Öylebir giderim ki
Değil senden, benden
Geçerek iklimlerin içinden
Ve de kirlenmiş kişiliklerden
Geldiğim yerden değil belki
Bulduğum yoldan her gücü
İnan ki eze eze giderim
Ses etmedimse,
Salağa yattımsa
Güçlü olduğum halde
Güçsüz gibi davrandımsa
Halâ kükreyip ayağa kalkmadımsa
Sakın aldanmayasın
Değil seni
Kendimi bile yıkar giderim
Dışarda sokağın güzeli çoktur
Bilirsin benim gibi asili yoktur
Mutluluk tatlit etmem ayıptır
Ağladığım yıllarım kayıptır
Bundan gayrı
Beni durduracak sebep yoktur
Değil senden kendimden bile giderim
Sakın ola ki af dileme
Gözümde daha da küçülme
Nankörlük ettiğin bu düzene
Ben gençliğimi ömrümü verdim
Öylebir giderim ki
Kendimi yaka paça tutuklar
Seni idam ederek giderim