Ölüm ne kadar da yakın bize

Ölümün kokusu 
Alı moru sarısı
Bütün renklerin canlısı
Sıyrılıp çıkar bir gün

Kırıp dökersin herkesi
Unutursun bu dünyanın tek gerçeğini
Gururla yürürsün toprağın üstünde
Altına girip yatmayacakmış gibi

Bülbül dillerin susar
Dünyaya açılan o iki göz
Sevgiye koşan yüreğin
Ve de bütün emeklerin
Yalan olur bir gün

Belki de hiç olmayacak
Yarın diye ertelediklerin
Koşarak gelir
Kapından hiç geçmeyenlerin
Ölümün kokusu böyle derin

Hesabı tutulmaz artık gidenlerin
Derin hüzünlere sürülenlerin
Belki de dolmayacak yerin
Kalacak geri biriktirdiklerin
Yaşa işte insan gibi işte böyle derin

Sevim Tutar Arıcak