Sevim Tutar Arıcak

KARDEŞİM

Sevim Tutar Arıcak

  • 685

Tatlının bile fazlası zararken, acının fazlası neyler insanı.
Sever görünseydin bari kandırsaydın beni. Hiç değilse içindeki kötülüklerden-
Haberdar olmaz sevinirdim yalancıktan sevildiğime.
Böyle yüzüme tükürür gibi gözlerine indirmek tiksintiyi nefreti ve kıskançlığı
Hangi yürek doğurup da salmış ortalara?
     Kınadım kendi kendimi sana yakınlığımdan ötürü. Bir seçenek verilseydi
Seslenirdim Allah’a ve dilerdim ki! Benden nefret edecek bir kardeşim olacaksa
Verme bana bu canı diye. Sevinmiştim ben seninle kardeş olduğuma aynı gökyüzü,
altında evcilik oynarken seninle kardeş olduğuma. Ne kadar masumdun sen o zamanlar
saf temiz kocaman kahkahaların ile inletirken yüreğimin sarsılmaz duygularını.
Ne güzel gülerdin sen o zamanlar şiir kokardı gökyüzü, can olurdu bize dalından düşmeye
Hazırlanmış sonbahar yaprakları. Korkardık ikimiz de birimize bir şey olacak diye. 
Yaşayamayız sanırdık birimize bir şey olursa diğerimizde arkasından giderdik belki o çocuk
Kardeşliğinin birliğinde. 
     Ne oldu can sana böyle?
Sana hiç büyüme diyemedim kendim büyürken, bilseydim duyguların bu derece kirlenecek
Kıskançlık hırs seni bu denli zehirleyecek alıp bir birimizden götürdüğü yetmezmiş gibi 
Ölümüm bile seni sevindireceğini, hiç doğmazdım bilseydim canım kardeşim.
     Bilseydim benim payıma düşenlere de göz dikeceğini, bilseydim büyüyünce senin için
Dünya malının benden daha kıymetli olacağını seninle oyunlar oynamak şen kahkahalar
Atmak yerine bir köşede düşünür ağlardım bir gün kaybedeceğimiz samimi duyguların ardından
Tıpkı bütün geceler herkes uyurken benim uyanık kalıp ölen duygularımıza ağladığım gibi.
        En az senin kadar suçluyum sana sevgiyi anlatıp öğretemediğim için. Cahildim sevgiyi 
Anlatacak sözcükleri bulamamıştım, dile gelip dökemedim, o zamanlar sadece hissedilir 
Sanıyordum. Benim hissettiklerimin aynısını senin de hissettiğini sanarak,  kendimi seninle
Güçlü mutlu sanıyordum.
        Sonra büyüdük küçük ayakkabılara büyüyüp de sığmayan ayaklarımız gibi büyüdükçe
Yüreğimizde duygular sığmaz olduk kendi içimize. Ben o kadar emindim ki! Senin de içinde 
Büyüyen duyguların samimiyetinden hiç sormadım sana ne hissettiğini. Gerek yoktu ki benimkiyle
Aynı samimiyette sanıyordum taaki bir gün gözlerindeki yabancılığı görene kadar. Sırtımdaki
Yükün ağırlığı altında boşuna ezildiğimi anlayana kadar. Oysa sen ağlarsan kollarımla sarar kucaklar
Ben de seninle ağlar, aynı acıyı hissederdim seninle. Sen ölürsen ben de ölürdüm seninle hiç 
Düşünmeden. Seninle var olmuştum ben, yaşamayı düşe düşe kalmayı beraber öğrenmiştik seninle.
         Büyüdün hiç sormaz oldun nasıl olduğumu anlamadın hiç seni ne kadar özlediğimi, öyle yabancı
Oldun ki bana hep uzaktın sanki başka biri oluyordun, her geçen yıl daha da yabancılaşıyordun.
Ulaşamaz oldum bir süre sana, sesindeki yabancılık korkutuyordu beni. İçimdeki suçluluk duygusu
Çığ gibi büyüyordu her geçen gün, bir şey mi yaptım diye içim içimi kemirir oldu her gün. Bütün
Geceler çileli olmaya başladı  o günden sonra suçumu ararken uyumayı unutmuştum, nerede hata
Yaptım diye kendi kendimi döverken ben, sen uyuyordun belki de en huzurlu masum yüzün 
Doğduğun o gün gibi saftı temizdi aklımda. Üzülüyordum bu uzaklığa hazmedemedim kabullenemedim
İkimizin yabancılığını. Sen canımdın benim, en sevdiğim yerinden canımın parçasıyken kopmuştun benden.
     Yıllardır bitmedi neden neden diyen milyon sayıdaki sözcüğün içindeki üzüntülerim.
Soramadım sana yüzüne tüküre tüküre neden diye, soramadım işte üzülürsün diye. Beni üzüşlerini
Siğneye çektim bir gün biter anlar duygularımın samimiyetini diye, bekledim bir gün beni üzmekten
Vazgeçersin diye.
     Anladım ki kardeşim hırslarına yenilmiş dünya malıyla zehirlenmişti. Çok defa kurtarmak istedim
Seni dinlemiyordun artık ne söylediğimi bile anlamaz olmuştun. Gözlerimin içine bakmıyor başını
Başka yöne çevirerek konuşur olmuştun, benim yüzüm senin gözlerinde öyle çirkinleşmişti ki 
Bakmak istemiyordun yüzüme.
       Yaşım değişti yüzümdeki çizgiler değişti, zaman ve kıymetli olan ne varsa hepsi önemini zamanla 
Yitirdi. Bir canımdan can olanlar kaldı benim içimde değeri saklı. Bir siz kaldınız bir de yaralı ben kaldı 
Benim içimde.
 

Yazarın Diğer Yazıları