Sevim Tutar Arıcak

GÜNEŞ TOPLAYIP IŞIKLARINI GİDİYOR

Sevim Tutar Arıcak

  • 1692

Her geçen gün seni benden uzaklaştırıyor

İçimdeki çocuk hıçkıra hıçkıra ağlıyor

Sözlerin yüreğimi defalarca çiziyor

Senden uzakta yaralarım iyileşmiyor

 

Acım her geçen gün

Daha da derine iniyor

Dönüp güneşe bakmıyor

Bu ayrılık benim gönlüme sığmıyor

 

Dört bahar geçti üzerinden

Çiçeklerim açmıyor

Bütün tohumlar toprağa hasret bekliyor

Bardaktan boşalırcasına yağmur yağıyor

Bana sensiz güneş doğmuyor

 

Yüreğim yüreğine sevginin,

Bağladıkları olarak koşuyor

Ayak bastığım topraklar iç çekiyor

Güneş toplayıp ışıklarını gidiyor

Dağların arkasında kayboluyor

Yine bana karanlık kalıyor

 

Akşam ezanı okunuyor

Vakit namazı kılınıyor

El ayak çekilip,ışıklar sönüyor

Yine gönlüme hasretin çöküyor

Yalnız ellerim ayaklarım değil

Dilim de bağlanıyor

Gönlüm sana varan bir yol arıyor

Sevim Tutar Arıcak

Yazarın Diğer Yazıları