Günah ise seni sevmek
Sevim Tutar Arıcak
- 575
Ben seninle sevmeyi öğrenmiştim
Kırıldığım yerde duruyor izlerin
Yıllar oldu alıp götüremedim kendimi
Halâ tutukluyum sende
Ne akıl ne de mantık var bende
Bir aptalca inanış hayallerimde
Sanki koşup gelecekmişsin gibi günün birinde
Yine aklımdaydın demin en dibinde
Ne değişti sende dünden bu güne?
Mutsuzluğun çökmüş yüzüne
Bu günkü aklın olaydı bulurdun bir düzüne bahane
Biliyorum soruyorsun değdi mi diye kendine
Bak yine bekliyorum aynı yerde
Öyle sonsuz bir sabır var ki bende
Halâ delirmedim aklım olması gerektiği yerde
Hep aşığım kendime güneyin kıyılarında
Uslanmaz bir gönül içimde
Sıcak güneş uyur penceremde
Sevmeler ebedidir bu iklimde
Ben kendimi unuttum sayende
Bana da yer var ise cehennemde
Hiç var olmamışım demektir bu düzende
Günah ise seni sevmek ölürcesine
Ne var ki yaşanacak ileride