GARDAŞIM KIYMETLİM
Sevim Tutar Arıcak
- 676
Biz seninle aynı kaba kaşık salladık Aynı kadın, aynı adam tarafından kucaklandık Aynı kadına, aynı adama ana baba dedik Bir tek şekere, bir dilim ekmeğe sevinirdik Biz seninle aynı odayı paylaşırdık Gök gürültüsünden korkar yorgana saklanırdık Bazen saklambaç, bazen yüksek atlamaca oynardık Bir birimize hep sevgiyle sarılırdık Biz seninle aynı yoldan okula giderdik Eve dönünce tarhana bulgur yerdik Bazen de çiğ patates çitlembik Hatırlar mısın Kadıman’a ters binerdik? Biz seninle çam kabuğundan araba yapardık Yamaçtan aşağıya kara lastik yuvarlardık Hatırlar mısın Arap amcanın kovanlarını devirirdik? Çocukluk işte dereye gider herkesi taşlardık Biz seninle bu resimde olduğu gibi Köse tarlasında ağaç dibine hep böyle otururduk Sonra büyüdük, her birimiz ayrı hayatlar kurduk Hayat kavgasının içinde kaybolduk Biz seninle garın gardaş olduk, soy olduk Düşmana karşı bir birimizi korurduk Aynı acıya üzülür, aynı sevince boğulurduk Sen kıymetlim, gardaşım bir birimizi nasıl unuturduk?
