DİNLE BENİ EVLAT
Ben bugün bir kez daha öldüm
Senin her asi davranışına razıyım
Yeter ki sen yaşa
Ben ölmek için doğdum
Her gün büyüyorsun
Giderek benden uzaklaşıyorsun
Uzaklaştıkça kendin oluyorsun
Unutma ki!
Bu gücü arkanda bıraktıklarından alıyorsun
Sözlerin ok gibi delip geçse de beni
İçimde evlat olur kırılır
Gün gelir bu asi tavrın durulur
Ben anayım her şeyi unuturum da
Bütün unuttuklarım senin aklında kalır
İncitirken bir anayı
Sakın unutma meleklerin ağladığını
Sakın unutma!
Uykusunu bölüp ninniler söylediğini
Ben bu gün bir kez daha öldüm
Bütün acı sözlerini içimde öldürdüm
Evladım deyip, arsızca güldüm
Unutma evladım
Dışımdan güler içimde ölürüm
