Dedi kodu

Öyle basitleşme
Büyütüp küçük şeyleri
Ortaya dökersen ayıpları
Sonra sayamazsın kayıpları

Herkesi kendin gibi sanma
Bizde halâ yaşar utanma
İnsanların arkasından konuşma
Öyle yüze gülüp gülüp de
Kimsenin kuyusunu kazma

Kız başka, gelin başka
Aralarında estirme fırtına
Aynı değildir ana ile kaynana
Dedi kodu ters değil mi senin fıtratına?

Herkese yer olsun sofrada
Kin nefret ayıptır bu yaşta
Bu başta konuşulan,
Duyulmasın öbür başta

Dedi kodu edip,
İnsanları dağıtma
Sonra kalırsın bir başına
Yollara bakar bakar da
Gelmeyenlere ağlarsın bir başına