ÇOCUKLAR YAŞAMADIKTAN SONRA

İçimizin saati

Çalışıyor nefes verileli

Bir nefes

Ayakların üstünde başı sürüyen

İçimizin dokusu çürüyen

Biz bizden vazgeçerken

Lâl oldu hem yazan hem çizen

Dut yemiş bülbül mü yalnız düşünen?

Normal değil doğumlar

Normal değil ölümler

Gerçek değil artık aşklar

Gerçek değil anlatılanlar

Sevinmesin çocuğu doğan

Beş lira oldu soğan

Sustu parasız kalan

Dört bir yan yalan ve talan

Yaşamam zorunluluklarım olmasa

Üzüntülerim kendime değildir asla

Neler göreceğiz daha daha

Yol başka fikir başka

Boşuna mıydı bunca çaba?

Değişiyor dünya yüzünde coğrafya

Genliğine doymayana mı bunca ceza?

Ben yaşasan ne olur?

Çocuklar yaşamadıktan sonra

Sevim Tutar Arıcak