Çanakkale

Çanakkale’de dikili al bayraklı direkler
Altında yatar gencecik yiğitler
Dönmeyi düşünmeden gittiler
Bayrak için, vatan için can verdiler

Bir uçtan bir uca uzayıp gider selviler
Boyun bükmüş badanalı kerpiç evler
Bu acıyı ne para ne de pul eyler
 Gel gör ki ne zaman ne acı söyler

Sevdiğini yaban ele verdiler
Ağıdını yele serdiler
Bir hal bilmeze kader dediler
Akan gözyaşını silmediler

Hiç ayrılmayacaklarına yemin ettiler
Bir mezara iki kişi girdiler
Biri ölü, diğeri diriydiler
Geri kalanlardan bihaberdiler