Bir romanın son sayfası gibiyim

Bir romanın son sayfası gibiyim
Gün biter kapanır sayfalar teker teker
Fikirler yorgun renkler solgun
Gönül küsmüş bedene ağır ağır çöker
Yorgun ayaklar bir dile gelse bağıracaklar
Koşacaklar umutlara doğru

Güneşi ayı indirip yanına alacaklar
Umutlarını yükleyecekler son tirene
Bin minnet duyacaklar yüzü gülene
Can feda edecekler gönülden sevenlere
Son bir kez daha gözden geçer 
Gönül defterim sayfa sayfa ayraç peşinde

Hayallerim ırmaklara karışır birer birer
Yaşananlarsa avucumda saklı nazar boncuğu gibi
Biriktiririm tane tane sayacağım hepsini
Belim büküldüğünde teker teker
Kırılanları suya atacağım unutmak için
Her birine sevdiklerimin adını verecek
Adlarını anacağım unutmamak için

Arada bir hatırlayıp seslerini duyacağım
Utanıp susmayacağım
Hak edenlere yüksek sesle söyleyeceğim 
Sevdiğimi
Teker teker ineceğim  çıktığım merdivenlerden
Bütün gözlerin seviyesine kadar eğeceğim başımı
Ta içine bakacağım o gözlerin

Çürütemez yaşananları o acı sözler
Fırlattığın ok kaburgalarımı delip geçse de
Yine de küsmeyeceğim sana
O gün geldiğinde kovsan da gitmeyeceğim
Sana asla ihanet etmeyeceğim
Boşa  geçse de hazana dönse de ömrüm