Bilmezler ah bilmezler
Sevim Tutar Arıcak
- 566
Sevdiğinizi özleyerek
Sevmediğinizle ömür tüketirsiniz
Sevdiğiniz bir başkasına sarılırken
Kendinize kimsenin sarılmasına
İzin vermezsiniz
Bir süre sonra saçma sapan cümleler kurar
Anlamsız şeylere gülmeye başlarsınız
Size çatlak deli derler,derler de bilmezler
Sevginin hasını bildiğinizi
Bilmezler aldığınız nefesin sizi kanattığını
Bilmezler deli deli gülerken
İçinizde ağladığınızı
Kadın erkek fark etmez
Herkese konuşur selam verirsiniz
Sizi basit ahlaksız sanırlar
Bilmezler herkese gülerek ağladığınızı
En kötüsü korkmayı unutursunuz
Hiçbir şey sizi korkutmaz
Bilmezler ki ölüler korkmazlar
Koşarsınız bütün tehlikelere
Cesur sanırlar sizi
Bilmezler canınızın yangını içinde kendinizi
Yakmaya çalıştığınızı
Bide gıpta ederler size güçlü diye
Bilmezler öylesine yaşadığınızı
Her şeye boş ver dediğinizi
Boş ver
Söverse boş ver
Döverse boş ver
İsteyip alamadın
Ya da en iyisini aldın
Boş ver
Önemi yoktur hiçbir değerin
Güzel olduğunu
İyi olduğunu
Bütün güzellikleri hak ettiğini
Ah derler ah beni sevseydin
Yine boş verirsin
Önemi yoktur
Gönlün yakar kurutur
Kurulan sunulan bütün cümleleri
Sen duymazsın bile
Hatta hissetmezsin
Çünkü sen tek bir kişiyi duymuşsundur
Bilmezler ah bilmezler
Köşe başında komşuna denk geldin
İki kelime edersin
Ya da bir yabancı adamla sohbet edersin
Hemen seni onun yatağına sokarlar
Ah bilmezler
Ah bilmezler
Öleceğini bilsen
Alnının çatına nişan alsalar
Bilmezler sevdiğinden başkasına kendini
Haram ettiğini
İnsanlar çok güzeller
İnsanlar her biri ayrı özeller de
Sen sen de bittiğinde güzelleşirsin bilmezler
Boşa gider heba olur koca bir ömür
Daha ne istiyorsun
Oğlun kızın var
Evin araban var
Yerin mülkün var
Paran kocan var
Ah bilmezler
Ah bilmezler
Canına canını saracak kimsen olmadığını
Bilmezler
Özlemlerle öldüğünü
Her gün namaz kılıp bismillah derler
İbadet ederler
Senin ibadetin dilimde
Sevdiğinin adıdır
Onlar beş vakit söylerler
Sen sadece uyunca susarsın
Rüyana geleceğini umarak
Uykuya aldanırsın
Bilmezler ah bilmezler
Sevgi nedir?
Sevmek nedir?
O söver sen ise seversin
O nefret eder
Sen sadece seversin
Ya da sever
Çareler çaresiz kalır
Ama sen hep seversin
Kimseler bilmeden
Görmeden duymadan
Sadece seversin
Yeşerir dev bir ağaç gibi görünürsün
Bilmezler köklerinin her gün ağladığını
Geceleri uluya uluya tükettiğini duymazlar