BELKİ
Sevim Tutar Arıcak
- 880
Geceyi gülüşlerin böler
Peş peşe kopan fırtınalar
Masum bakışlarında söner
Tavandaki ışık üşüyerek izler
Sessiz yürüdüğümüz sahiller
Silinmiş yan yana duran izler
Sarhoş yine dalgalar
Hepsi peş peşe devrilir
Gökyüzünde parlayan yıldızlar
Sevdiklerim sizin kadar uzaklar
Ağlamaklı gözlerim yollarını gözler
İçimdeki yangın nerede söner?
Hızla geçiyor aylar yıllar
Yüzümde derinleşir çizgiler
Döner mi özleyip de gidenler?
Belki son nefesime yetişirler
Sevim Tutar Arıcak