Annem

Yemedin yedirdin 
Giymedin giydirdin
Şefkatinle acımı dindirdin
Ak sütünden emzirdin
Uykuya hasretti gözlerin
Beşiğimi sallarken
Uykularını haram ettim
Hiç şikayet etmedin

Hastalanınca yanı başımda bekledin
Düştüğümde dizlerim değil 
Yüreğindi kanayan
Şefkatinle ellerindi saçlarımı tarayan
Bir damla göz yaşımla
Yüreği yarılan annem

Dertlerime ağlayan
Sevinçlerimle çağlayan
İmdadıma yetişen
Anne deyince koşan
Sırlarımı saklayan annem

Can acımla inleyen
Sabırla dinleyen
Ellerimden tutup
Masallar anlatan annem
Küçüktüm bilmedim kıymetini
Yıllar geçti büyüdüm

Göz yaşınla  kınaladın ellerimi
Yüreğinde koptu fırtına
Gözlerinde yaş yükledin çeyizimi
Söylemeden bildin ne çektiğimi
Çekmedin hiç üzerimden ellerini

Esirgemedin hiç benden 
Tatlı dillerini
Şefkatinle uzattın ellerini
Bir sen varsın yeryüzü meleği
Güle güle giy annem özlem yeleğimi