Aldanış

Hep ben miyim suçlu
Sürekli suçlanıyorum
Ya sevmeyi unutmuşlar
Ya da ben abartıyorum
Kaçıncı yanılgı,
Aldanış saymadım

Her tuttuğum dal
 Elimde kalıyor
Sürekli düşüyorum
Ne ağır bedeller ödettiler,
Canım dediklerim
Sürekli dinliyorum
Bazı değerler tükenmiş

İşte o zaman anlıyorum
Geri kafalı oluşumu
Anlıyorum değerleri,
Zamana uyduramadığımı
Tek çare kaçış gibi geldi
Lüzumsuz kalabalıktan,
Arındırdım kendimi

Kurtuldum yüklerimden
Kamburum olmayacak
Arı bir gönülle
Tabiat arasındaki köprüdeyim
Şimdi evren ile bağ kurup
Konuşabiliyorum

Bolluk ve bereket dolu
Küçük bir dünyada
Kocaman hayallerim var şimdi
Birer birer gerçekleşen
Can bulan umutlarım var
İnsanın insanı yormaya gücünün,
Yetmediği bir yerde yaşıyorum