Ağlasam geçer mi anne?
Sevim Tutar Arıcak
- 735
Ağlasam yalnızlık geçer mi anne?
Diner mi içimin agıdı?
Ne kadar gülsem de
Öfkeye bürünsem de
Susmuyor anne içimin acısı
Fazlalık gibiyim sevdiklerimin hayatında
Olmasan da olur der gibi bakışları
Saymadım hiç haksız yere yediğim tokatları
Ben geyşalar kadar değer görmedim anne
Suçlusun sen anne suçlu
Yalan söyleme dedin, doğru söyledim
Namuslu olursam mutlu,
Kıymetli olurum sandım
Öyle demiştin sen bana
Bak bir geyşa kadar değerim yok şimdi
Ağlasam geçer mi?
Diner mi içimdeki ağıt anne?
Çok yalnızım
Babadağ’ın tepesindeki taş adam gibi
Bir başıma sırtladım
Koşuyorum koca bir dünya ellerimde
Bir bilsen neler var derinlerimde
Günyüzü görmemiş yakıcı duygular
Acıyor içim, yanıyor içim
Sarhoş olsam diner mi bu acı?
Susar mı anne içimin ağıdı?
Ben bir zamanlar melekler gibi iyiydim
Kötüyü hiç bilmezdim
Kimseden nefret etmezdim
Vaktim gelmeden,
Sevgisizlikten ölüyorum ben anne