14 ŞUBAT

Bugün sevgililer günüymüş
Hiç yapmacık olmadı duygularım
Ben sevgiyi iyiliğe verdim
Suç da işlese doğruyu söyleyene
Yalanı bilmeyene verdim

Bir birini kandıranları gördüm
Ardından ana avrat sövenleri
Candır demeyip dövenleri
Sokak ortasında öldürenleri

Sevginin koskoca bir yalnızlık olduğunu
İçeride boğulup, dışarıda boş olduğunu
Gözyaşlarının birike birike taş olduğunu
Uğruna her şeyden vazgeçtiklerinin
Koca bir yalan olduğunu öğrendim

Yılda bir kez alınacak bir demet çiçeğin
Ağız tadıyla yenecek bir yemeğin
Anıları yad ederek edilecek sohbetlerin
Burun kıvırıp,
Zor katlandıklarını gördüm sevdim diyenlerin

14 Şubat mı?
Tabiattan ve sıradan bir gün
Sevgi mi?
Her gün umutla beklediğin

Yolu ayrılanların duyguca ayrılamadığı
Dünyayı verseler de yerini dolduramadığı
Yalnız kalınca hep andığın adı
İçinde yaradır, yangındır varlığı
Sende hep tanıdığın gün gibi kaldığı

Bir kereliktir sevgi sevgili dediğin
Öyle her yoluna çıkanla yaşanmaz
Alınıp satılmaz
Başkasına tamah edip atılmaz

Anlatamam ben bu günü,
Usta şairler gibi
Yaşamak gerek belki de o tadı