ESİR

Eskiden meskenimiz dağlardı
Bizi gören kuşlar vardı
Dron çıktı
Hepimizi eve tıktı

Ağaçlar çiçek açtı
Kokusu çevresine yayıldı
Gül kokularına hasret
Ağız burun sarıldı

Şehre koşacak ne vardı?
Ovalarda yerler daraldı
Güneş görmez yüz sarardı
Ah komşumuz ağaçlar olaydı

İnsanlar uzaktan selam salaydı
Herkes kendi toprağında çalışaydı
Alın teri ile helâl karışaydı
Dost düşman belli olaydı

Radyoda Türküler çalaydı
Gönlümde bir halay coşaydı
Ayaklarım koyun keçi sürü kovaydı
Bu apartman hayatı benden ırak olaydı

Başımda leylekler arılar uçardı
Bütün ağaçlar dal budak sarardı
Kelebekler özgürlüğe kanat çırpaydı
Kendi toprağımda dört mevsim de bahardı

Ev eşya bizi zapt aldı
Alan daraldıkça nefes daraldı
İnsanlara hırs kin bulaştı
Gönül günden güne yalnızlaştı

Okullar kapandı
Sokak sokak cezalar yazıldı
Yüzyılın derdiyle savaşıldı
Bu sene bayramlar evde kutlandı

İnsanlar bir birinden sıkıldı
Dar koğuşlara tıkıldı
Eller un hamurla oynaştı
Saç sakal bir birine karıştı

İnsanlar hapşırdı
Fare bile kaçacak delik aradı
Tek derdimiz ölüm sayısı
Böyle hapis geçireceğiz bu mayısı
Görmedim böyle eziyet anamdan doğalı