Üniversite öğrencilik yıllarımda Davranış Bilişleri dersini aldığım bir hocam vardı. Bize ilk senemizde, “Son sınıfa geldiğinizde şimdiki olduğunuzdan çok farklı olacaksınız. Belki şu an düşündüklerinizden çok farklı düşüncelere sahip olacaksınız” derdi.
Biz de ergenlik hali, kendimizi her şeyin en iyisini bilen olarak düşündüğümüz için bu sözleri hiç üzerimize almazdık. Biz zaten doğrusunu biliyoruz.
Fakat zaman geçtikçe yavaş yavaş düşüncelerimiz değişti. Değişimi anladık ya da anlamadık, ama değiştik.
Yine aynı hocamız kültürün tarifini de şöyle yapardı: “Kültür insanın okuyup öğrendikten sonra kendisine kalan, davranışlarına yansıyan hayat biçimidir. Bazı öğrendiklerinizi de çoktan unutmuş olabilirsiniz bile.”
Evet biz de bu değişimi yaşadık, bizden sonrakiler de.
Her okunan kitap, yaşadığımız her olay, arkadaş çevremiz, üstesinden gelmeye çalıştığımız sorunlarımız...
Yaşandı ve geçti.
Ama bizde birtakım izler bıraktı.
Ne kadar hızlı hayat yaşadınız, o kadar çok değiştiniz.
Bir insan bir derede iki kere yıkanamıyor. Hem su değişiyor, hem de insan. Bazen hızlı bazen yavaş. Ama tek gerçek var o da değişim.
Köyden gelen bir ailenin şehirli olabilmesi için en az üç kuşak geçmeli diyor uzmanlar.
O aile zaten şehirli değil, onların çocukları da şehirli değil, torunları da şehirli değil. Ancak torunlarının çocukları şehirli olabiliyor.
Bu kural değil tabi.
Ortalama.
Biz üzerinden asırlar geçmesine rağmen Şamanizm kültürünü hala tam olarak atmış değiliz.
Kültürler kolay kazanılmıyor ve kolay da değişmiyor.
