Özgür olmak

Özgür olurken insan, her şeyi yapabilir olmak mı?, değil tabi ki, onun adı başka bir şey. Sen nesin? Nasıl birisin? Nasıl davranırsın? Nasıl iletişime geçersin? Nasıl saygı duyarsın? Nasıl sevmeyi ve sevilmeyi becerirsin? Nasıl yersin? Nasıl içersin? Nasıl okursun? Ne olmak istersin? Nasıl saygı duyulmak istersin? Esasında senin mayanda, sende ne var ise öyle olmak değil mi?, Sen kimsin, ben kimim?
Zorbalık değil, mafyavari davranmak değil, aklıma şu geldi öyle davranayım değil. Bunların hepsinde, normal iletişim sistemi (kuralları, usulleri, ahlaki, sosyolojik, psikolojik…vd) içinde olanlar tabi ki müstesna.
Sen (ben, o) kendi imkânların içinde, kendi şartlarınla birlikte, evrensel ahlak kuralları içinde özgür ol tabi.
Kurallar başkasına (senden başkasına) işlesin ama sana işlemesin. Bu mu özgür olmak?, kusura bakma ama bunun adı özgürlük falan değil düpedüz şımarıklık, kendini bilmemek. 
Bazıları için özgür olmak, ne istersem yapayım demek. Canım çalışmak istemiyor, çalışmayayım, şu şartlarda çalışırım yoksa çalışmam, bu mu yani?, ama üst seviyede hayatı yaşamak isterim, yok öyle bir şey, bu mu özgürlük?. Belli saatlerde çalışmak, disipline gelemem. Belli yetileri edinmek için çaba sarf etmek, ben bunları yapamam. Bu mu özgürlük?, peki, ben nasıl özgür olurum?
Evrensel değerler eşliğinde, kendi inandığın değerlerinle beraber, sana yapılmasını istemediğin şeyleri başkalarına yapmadan özgür olursun. Kendi ayakların üzerinde durarak (maddi, manevi bir beklentiye girmeden) hayat değirmeninde öğütülmek, hayat değirmeninde öğütülürken “ben” dediğin şeylerden sıyrılarak özgür olursun. Özgür olmak için “değerlerinin” kölesi olmak gerekir, insan isen tabi. “Değerlerinin” kölesi olmadan özgür olunmaz.
Oldum seviyesine gelmek için Hamdım-Piştim-Yandım seviyelerinden geçmek gerekiyor. Selamlar Saygılar Sevgiler