Kendinle Savaş

Savaş, savaşma demiyorum. Ama adam gibi savaş, mert ol, kıvırma, kendine karşı mert ol, adil ol, kendini kandırma.
Kıskançlığına karşı savaş, 
çekememezliğine karşı savaş , dedikoduculuğuna karşı savaş, 
yalan söylemene karşı savaş,
hırsızlık yapmana karşı savaş,
tembelliğine karşı savaş,
bencilliğine karşı savaş,
kirliliğine karşı savaş,
savrukluğuna karşı savaş, vs. vs. vs.
Kendinle uğraş.
Savaşların en çetini, en ciddisi işte bu savaş. 
Çünkü kendi içinde var olan bir şeyle savaşıyorsun. Yöntemi herkeste aynı değil. Kişiden kişiye farklılıklar arz ediyor.
Ne ile savaşacağını bulmak için önce kendini tanıman gerekiyor. 
Senin madenin ne? Onu bilmen gerek. 
Demir? Bakır? Gümüş? Ne? 
Sen gümüşsün, ama demirin halden hale girip her yerde olmasını kıskanıyorsun. Olacak şey mi bu? Ama oluyor işte. Gümüşün daha değerli olduğunu bilmen önemli. Ama bundan daha önemlisi gümüşten neler yapılır, ne olur? Demirden neler yapılır, ne olur? Bunu bilmek önemli. Kendini bilmek önemli.
Bunun için seni tarafsız değerlendirebilen en yakın arkadaşlarından destek al. Değerlendirme için tarafsızlık çok önemli. 
“Evet sen şöyle iyisin böyle iyisin fakat biraz yalan söylüyorsun, biraz kıskançlığın var özellikle şuna karşı” gibi değerlendirme yapabilecek tarafsız bir arkadaş çok önemli.
Evrensel değerleri hayatına kat. Evrensel değerlerin listesini yap. Her bir değerde “Ben nasılım?” diye sor, değerlendirme yap. Bu değerlendirmeyi bir de tarafsız arkadaşın yapsın senin için. Şimdi karşılaştır bakalım, evrensel değerlerin her birinde sen neredesin? 
İşte, nerede olduğunu kısmen biliyorsun artık.
Sana kötü şeyleri yaptırmak için uğraşan ve sana emirler veren “şöyle yap, böyle yap, şöyle davran, böyle davran” diye emirler veren “eğreti sen” ile uğraş, onunla savaş.
İnsanoğlu bu savaşı kazandığında, kolay kolay başka savaş çıkmaz diye düşünüyorum. 
Sizce de öyle değil mi? Siz ne düşünüyorsunuz?
Selamlar Saygılar Sevgiler