Herkes

“Ortam çok berbat oldu. Herkes bir tuhaf, herkes aklına geleni yapıyor. Kimsenin kimseye ne saygısı kaldı, ne sevgisi kaldı. Herkes bir acayip oldu.” Bu ifadeleri hemen hemen herkesten duyuyoruz. Peki “Herkes”in içinde kimler var? En yakınından başlayarak sayalım bakalım “Ben, sen, o, bizler, sizler, onlar” Yani hepimiz o herkesin içindeyiz.
Herkesin iyi sözlerden uzaklaştığını, iyi davranışlardan, iyi tavırlardan uzaklaştığını kabul ediyoruz.
Peki, ben ne yapıyorum?
Ben evrensel değerlere sahip çıkıyor muyum? Ben iyiye sahip çıkıyor muyum? Ben iyi davranıyor muyum? Benim tavrım, jestlerim, mimiklerim nasıl? İyi, olumlu, yapıcı mı?
Yoksa ben de bir acayip mi oldum? Ben de çok da iyiye sahip çıkmıyor muyum?...
Bana gelince; yapıyorum, ediyorum, daha ne yapayım?
Ben iyiye doğru yelken açıp iyi şeylere sahip çıkmadıkça, iyi davranışlar sergilemedikçe, iyi tavırlarda bulunmadıkça, jestlerim, mimiklerim ve tüm tavırlarımla iyiyi pekiştirmedikçe olur mu?Hem de hiçbir şart, koşul ileri sürmeden. Ben, sen, o, bizler, sizler, onlar herkesin içindeyiz. Ben, sen, o, bizler, sizler, onlar böyle davranmadıkça herkes iyileşir mi sence? 
Herkesin içinde sözün geçecekse kime sözün geçer? Kendine sözün geçer. Sözünü geçirebiliyorsan önce kendine söyle. 
Söylemlerini incele, tavırlarına davranışlarına azıcık dışarıya çıkıp şöyle bir bak. Huzursuzluk oluşturan, gerginlik oluşturan söylemlerini, davranışlarını, tavırlarını düzeltmeye çalış. Hem de hiçbir koşul ileri sürmeden.
Geleceği iyi yapılandırabilmek için geçmişte olanları affetmek gerekiyor. Böylece geleceği çok daha iyi yapılandırırsın. Hemen başla. 
Başladın. 
Bir hafta sonra geriye baktığında son bir haftanın çok güzel olduğunu, vicdanen huzurlu olduğunu göreceksin. Çünkü artık başladığın andan itibaren hem geleceği planlıyorsun hem de geçmişi oluşturuyorsun. 
Artık şunu iyi biliyoruz ki ben kendi eğriliklerimi düzeltmezsem “Herkes” düzelmeyecek.
Selamlar Sevgiler Saygılar