Eleştirel

Günlük hayatımızdaki konuştuklarımızdan bazılarını aşağıya aldım. 
Dikkat edince ne anlaşılıyor? 
Eleştirel bakış açısıyla mı konuşuyoruz? 
“Öyle olmaması lazımdı. 
Tuzunu tam yapsaydım, yemek pişerken de tuzunu koymayınca olmuyor. 
Hava bugün çok soğuk, artık biraz ısınsa.
Çay sanki biraz soğuk gibi altını yakalım da ısınsın. 
Esra çok üzüldü, yaptıklarına göre hiçbir şey, ne oldu ki? 
Şu taraftan gitseydin daha iyiydi. 
Öyle yapma. 
Adama bak yaa. 
Şu kadın amma da geveze, iki saattir konuşuyor. Kafam şişti ya. 
Giydikleri de hiç birbirine uymamış. 
Hemen öyle söylersin. 
İlla bekletir, bekle babam bekle, hazırlanıver hemen. 
Niye öyle yapıyor hala anlamadım?, şöyle yapıver. 
Bu saate kadar uyunur mu? Erken yat erken kalk. 
Ne o öyle? 
Vaktinde çık vaktinde gel.
Yolda belde sallanma, işini gör gel.
Öyle yapmamam lazımdı.
Şöyle yapsam daha iyi olurdu.
Şöyle yapsaydın ya.
Öyle park mı edilir?
Arabayı temizleseydin ya.
İşi gücü dedikodu. Şu şunu demiş bu bunu demiş.”
Hepiniz kendi ayıplarınızın hamalısınız. Başkalarının kusurlarını kınamayınız.
Sadi-i Şirazi
İnsanı gördüklerinden ibaret sayma göremediklerinde ara. 
İçidir hakikatin resmi
Dışı sadece bir manzara.
Mevlana
Hiçbir şey göründüğü gibi değildir. Arkasındaki gerçeği/gerçekleri görmeye çalış. Sadece bir taraftan bakışla hükme varırsan yanlış yapma ihtimalin çok yüksek.
Düşüncelerimizden tavır ve davranışlarımızdan sözlerimizden eleştiriyi uzaklaştırmaya ne dersin? 
Eleştiri olmadan nasıl yaşanır? 
Bunu anlayabilmek için birkaç gün eleştiriyi kaldıralım. Kaldırabilir miyiz? Neden olmasın? 
Selamlar Sevgiler Saygılar