Baston

Baston, ciddi bir destektir, yerinde, zamanında. Hatta bazen olmazsa olmazdır. 
İleri yaşlarda destek için kullanılacağı akla gelse de bazı hastalık hallerinde o desteğe ihtiyacımız vardır.
“Baston” olabilmek ustalık gerektiren bir durumdur; hassastır, naziktir, kırılgandır, fedakardır vd. Günlük hayatın içinde 7/24 baston olabilmeli insan. Gerektiğinde, ihtiyaç iken ve zamanında baston olmalıyım. 
İhtiyaç bittiğinde “baston”luğu bırakıp geri çekilmesini de bilmeli insan. Böyle durumda bastonluğa devam etmek, bastonu kullanan için destek değil köstektir esasında. Baston kullanan, belki baston kullanmayı devam ettirmek isteyebilir. Ama esas olan, iki ayağı üzerinde durabilmek ve hayatını o şekilde devam ettirmektir.
Devamlı “baston kullanmak” isteyen insanlar olabileceği gibi devamlı “baston olmak” isteyen insanlar da olabilir. Bu iki hal de patolojiktir. İnsanların geneli “baston kullanma”yı sever, niye zorlansın ki!!!
Çalışkan insanı herkes sever. Çalışkan insanlar kendi yapması gereken işi yaptıktan sonra genellikle iletişim içinde olduğu insanların yapması gereken pek çok işi de yaparlar. Bu nedenle çalışkan insanlar aranırlar, sevilirler.
Bastona ihtiyaç yok iken baston kullanmak veya kullanmayı istemek insanın gelişebilirlik potansiyeline ters, aykırı bir davranış şeklidir. Böyle davranmak; öncelikle, bizim normal davranışlarımızı geliştirmemizi engeller. İkinci olarak, normal davranışlar üzerine bina edebileceğimiz daha ileri davranışları engeller. Üçüncü olarak, kişi kendisi ile barışık olmayan, “bastonlu kişi” olur. Yani “Kendi potansiyelini bilemeyen, bilse de o halini kabul etmeyen kişi” olur.
Bastonluk gerektiren konular maddi olabileceği gibi manen de olabilir.
İsa bir gün ödevini kendisi yapıyor. Öğretmeni kızıyor “kim yaptı, bunu sen yapmamışsın” diyor. Esasen diğerlerini yakınları yapmıştı hep.
Öğrencinin ödevini üstlenen anne-baba veya yakını öğrenciye iyilik mi ediyor yoksa kötülük mü? “Tabii ki kötülük” dediğinizi duyar gibiyim.
Yapılması gereken hazır balık vermek değil, balık tutmasını öğretmektir.
Kişi ne ise o olmalı. Kişinin madeni ne ise o şekilde tanımlanmalı ve kişi kendini öyle bilmeli.
İhtiyaçtan öte “bastonluk” hayatı ağırlaştıran bir durum olduğu gibi, gerektiğinden öte “baston kullanmak”, kişiye hayatı ağırlaştıran, gelişmeyi engelleyici, bireyi birey yapacak hayata karşı çıkmaktır.
Sınavlarda hesap makinesi kullanmak serbest ise günlük hayatta ödevleri yaparken de hesap makinesi kullanılabilir. Ama sınavlarda hesap makinesi kullanmak yasak ise, ödevleri yaparken hesap makinesi kullanmak, senin gelişmene engel olur ve zararlıdır. Problem çözme hızını geliştiremezsin.
 “Baston olmak”, “baston kullanmak” ihtiyaç halinde, gerektiği kadar iyidir. Ötesi, baston olana da bastona ihtiyaç hissedene de hayatın içinde zarar verici bir haldir.
Selamlar Saygılar Sevgiler