GÖKYÜZÜ GÖZLEMCİSİ

Ahbap ve Babala gibi grupları çoğaltabiliriz!
İnsanın  olmak , insanca yaşamak için bir dizi  görev ve sorumluluğu da  beraberinde getirmektedir.  Peki biz bireysel olarak, grup halinde neyi yapabiliriz ile toplanan yardım, yardım kuruluşları ile afet elimizden geleni yaptık ve yapacağız. Felaketin büyüklüğü ve bilançosu gereği , hem psikolojik, maddi ve manevi desteğin, yardımın  uzun bir dönem devam edecek ve devam etmeli! 

Yaşadıklarımız kader değil !Depremde ölüm oluyorsa, tedbirde noksanlık var demektir. Bilim ve mühendislik her alanda olduğu gibi, yaşamın sürdürüldüğü her yapıda, insanlığa hizmet etmektedir. 
Deprem ülkesi olarak ; Yaşamsal faaliyetlerin sürdürebilmek ,kitlesel  zayiat olmaması  adına bilim , bilgi , zeka ve akıl ışığında , nasıl çözümler üretebiliriz ?Koordineli  neler yapmalıyız ?
Örneğin ; büyüm depremler yaşayan ŞİLİ , 2010'daki Maule Depremi'nde binaların sağlam ve toplumun depreme hazırlıklı olması nedeniyle ,  on binlerce can kaybını önledi. Şimdi ise ; “anti-sismik “ teknolojilerin ihracatını yapmaktadır.
Ülkemiz ve milletimiz için, aynı acıları yaşamamak adına,  insan olma sorumluluğumuz ile acılarımızı birlikte saracağız. Koşulsuz şartsız hep birlikte, birlik bilinci ruhu ile, güçlü bir şekilde elimizden gelenin en iyisini yapmalıyız!

Yaşam yolculuğumuz içinde, her duyguya , hissederek eşlik ediyoruz. Sevgi, ölüm, yalnızlık, acı, mutluluk gibi. Hangi duygu olursa olsun,  o duygunun içinden geçebilmek ile emeğine ,sevgine , onuruna sahip çıkarak , insan olmanın   hakkını vermiş oluyoruz. 
Yarın yokmuşçasına bulunduğun yerin anın değerini hissederek , sevgiyi paylaşarak , umudu aşılayarak   “ağaç gibi hür ve  bir orman kardeşliği” içinde niyetlerimiz !

Depremden sonra çocuklara yaklaşım: Ebeveynler ne yapmalı ?            (Psikiyatrist: Azad Günderci )
1.    SAKİN OLUN, GÜVEN VERİN, İLGİLENİN, TUTARLI OLUN: Çocuklarınızı yanınızdan uzaklaştırmayın, beslenme, barınma, ilgi gereksinimlerini doğrudan siz karşılayın. Çocukların rahatlayabilmeleri ancak yetişkinlerin sakin davranabilmeleri, çocuğun yaşına uygun açıklama yapabilmeleri ve güven ortamı yaratabilmeleri ile mümkün olacaktır.
2.    ÇOCUKLARINIZLA SAKİN BİR ŞEKİLDE VE GÜVEN VEREREK KONUŞUN, DUYGULARINI ANLATMASINA FIRSAT VERİN, TANIMLAMASINA YARDIMCI OLUN: Yaşananlar hakkında konuşmak için zaman ayırın. Sorularına basit ve doğru cevaplar verin. Duyduğu yanlış bilgileri düzeltin, aynı zamanda çocuğunuza da fikir ve görüşlerini sorun. İlk koşul ne olursa olsun, çocuğunuz güvenli bir mesaj vermeniz, sarılmanız ve yanında olduğunu ve onu koruduğunu hissettirmenizdir. Konuşmaları olumlu ve güven veren çözüm odaklı ifadelerle bitirin. Korku, kızgınlık gibi duygularını ifade etmelerine izin verin hatta yüreklendirin, ağlamalarını önlemeyin, tekrarlayan sorularına yanıt verin. 
3.    FİZİKSEL TEMAS KURUN, İHMAL ETMEYİN: Çocuklarınızın sizin yakınlığınıza her zamankinden daha çok ihtiyacı olduğunu unutmayın (bedensel yakınlığı, elini tutmayı, sarılmayı ihmal etmeyin). Öte yandan bu yakınlığınızı aşırı bir koruyuculuğa dönüştürmeden sürdürmelisiniz.
4.    MEDYADAN UZAK DURUN:Çocukların deprem sonrası, gazetelerde, internet, radyo ve televizyonda yayınlanan Kontrolsüz ve sarsıcı konuşmalara ve görüntülere maruz kalmasını mümkün olduğunca engellemeye çalışın. Özellikle küçük çocukları medyadan uzak tutun. Konu ile  ilgili haber izlenecekse bunları çocukların uyuduğu saatlerde yapın. 
5.     GÜNLÜK RUTİNLERİ DEVAM ETTİRİN, EK AKTİVİTELER YAPIN: Mümkün olduğunca günlük rutinlere bağlı kalın. Günlük alışkanlıklarınıza olabildiğince geri dönün, Çocuklarınıza yaşlarına uygun ve yapabilecekleri işler, sorumluluklar verin. Kaygılarını dinleyin ve yargılamadan ve empatik bir şekilde cevaplayın. Suçluluk hissi olabilir bu durumda kesin olarak onların suçu olmadığını söyleyin. Oyuncaklarından ayırmayın. Yaşadıklarını, hissettiklerini resimle ifade etmesi, oyunlara yansıtması, fiziksel aktivitelerde bulunması, olumlu sonuçlanan hikâyelerle anlatılması, nefes egzersizleri yapması kaygısını azaltmasına yardımcı olacaktır.
6.    DEPREM SIRASINDA NE YAPABİLECEKLERİ HAKKINDA BİLGİLENDİRİN, EĞİTİM VERİN, BİRLİKTE BİR DEPREM PLANI OLUŞTURUN:Yaşam üçgeni hakkında bilgi veren oyunlarla gösterin. Depremi somutlaştırarak, oyuncaklarla ve oyun içinde anlatmak daha doğru olur.  
7.    ROL MODEL OLUN: Çocuklara anlaşılamayacak kadar karmaşık olan depremi anlayabilecekleri hale getirmek ve rahatlayabilecekleri ortamlar oluşturmaktır. Belirsizliği ortadan kaldırmalı ,Umutlu olun. Gelecek için umutlu kalmaya çalışın. Pozitif ve iyimser bir bakış açısı çocukların dünyadaki ve etraflarındaki güzel şeyleri görmesine yardımcı olur.
8.    UYKU VAKTİNDE DESTEK OLUN: Çocuklar ebeveynlerinden/ bakım verenlerinden ayrıldıklarında özellikle de uyku vaktinde kaygılı hissedebilirler. Bu süreçte, uyku vaktinde çocuklarınızla hikaye okumak gibi aktivitelere daha fazla zaman ayırın.
9.    PROFESYONEL YARDIM ALIN: Çocuğun kaygı nedeniyle uyku,  tuvalet, yemek gibi rutinlerinin bozulması, sözü edilen yaklaşımlara rağmen çocuğun rahatlayamaması, duygusal tepkileri, ciddi işlevsel bozukluklarla birlikte 4-6 haftadan fazla uzun süre devam ediyorsa ruh sağlığı uzmanından yardım alınmalıdır.