YÜZ HALLERİ

Adamın yüzünde meymenet yoksa yaptığ işten de hayır gelmez. Yüz ifadesi insanının duygu ve düşüncelerinden tutun da, niyetine, karakterine kadar her şeyi yansıtıyor. Hatta gizlemeye çalıştığı çok şeyi de ele veriyor.Yani bir insanı yüzüne bakarak yaptığı işi isteyerek mi yapıyor, gönülsüz mü yapıyor hemen anlarsınız. Ona göre de yaptığı işten beklentinizin seviyesini ayarlayabilirsiniz.
Aslında sadece işle ilgili değil, hayatımda tanık olduğum bazı yüz hallerinden sözetmek istiyorum. İnsana huzur ve güven veren, enerji veren, yaşama sevinci veren, mutlu eden öpülesi yüzler olduğu gibi; insanın bütün enerjisini alan, bakanların bütün işlerinin ters gitmesine neden olan, içinden geçtiği tarladan bir daha ekin bitmeyen, mutsuzluk veren kabloları kısa devre yapmış,  olmasalardı  daha iyi karanlık yüzler vardır.
Bir derdi olduğunu tahmin ettiği ancak net olarak ne olduğunu anlamak için dostuyla sıradan bir sohbete dalıp, laf arasından belli etmeden derdini öğrenip çözmeye çalışan, bakkallarda veresiye defterlerini kendilerini tanıtmadan kapatarak insanları rahatlatan güzel yardımseverler gibi  can dostu yüzler.
Yolda bir dostunu görür de çay may ısmarlamak zorunda kalır diye sokak değiştirip, kaçacak delik arayan yüzler. Ya da laf lafı açarken, olur da ne derdi olduğunu ağzından kaçırır diye, sürekli havadan sudan şeylerden söz ederek konuyu oralara getirmemek için bin türlü laf kalabalığı yapan laylaylom yüzler.
Sabahleyin kendisine bağışlanan yeni günü tebessüm ederek, gülümseyerek  etrafındakilere ışıklar saçarak karşılayan enerji dolu, bakanlara da yaşama sevinci veren öpmeye doyulmayan yüzler. 
Yeni güne canlı kanlı uyandığına pişman, enerjisi sıfır, artık nereden geliyorsa mübarek, öğlene kadar kendine gelemeyen, burnu yerleri süpüren somurtkan yüzler.
Küçük dağları ben yarattım edasında , kibirli, sürekli karşısındakini küçük görmeye hevesli burnu havada yüzler.
Söylediği söz başka, yaptıgı iş bambaşka kaşı gözü oynayan  yüzler.
Bardağın hep boş tarafına bakmayı marifet sayıp, insanlarda hep eksik arayan, eksik bulduğu zaman da zevkten dört köşe vaziyette,  hatır gönül dinlemeden el alemin içinde  zehirini boşaltan yüzler.
Doğruyu söylerken bile, söylediği söz doğru olsa bile, bu doğruyu en acıtıcı hançerlerle ciğerinin ortasına sokarak bir de üstelik bıçağı sekiz defa çevirerek, sözüm ona doğruyu söylemek adına insanın canını çıkaran,  doğrusu da  kendisi de olmaz olası yüzler.
Neyse bu yüzlerle fazla yüzgöz olmadan bitireyim sözlerimi. Hatır bilen, gönül bilen, her şeyin yerini zamanını bilen, dostuna şu üç günlük dünya ömrünü huzur içinde tamamlamasını kolay kılan, değer bilen, enerji veren, yaşama sevinci veren, yüzünde lambaları yüzünden ışıklar saçan can dostlara, nur yüzlere selam olsun!