Yusuf Ziya Yilmaz- Şair
Coşkun Karabulut / Kültür Sanat
- 1179
Bugün köşemizi Sarıkamış mı bir şairi konuk etmek istiyorum.
Günce Yayınları şairlerinden arkadaşımız Yusuf Ziya YILMAZ Kars'ın Sarıkamış ilçesinde doğdu. İlk, orta ve lise eğitim hayatını Sarıkamış ve Kars ta tamamladı. 1986 yılında Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesini bitirdikten sonra aynı yıl Şırnak İli İdil İlçesine köy öğretmeni olarak atandı. Bölgedeki terör olaylarından dolayı bölge insanının çekmiş olduğu sıkıntıları onu bölgenin sorunları ile ilgilenmeye itti. Kars -Selim ve Sarıkamış ilçelerinde öğretmenlik yaptı.1996 yılında Kocaeli'nin Gebze ilçesine öğretmen olarak atandı. Halen Gebze'de yaşıyor
SEN BENİM EN GÜZEL GÖNÜL YARAMDIN
Sen benim en güzel Gönül yaramdın
Kabuk bağladıkça kanattığın
Kanatıp kanatıp yüreğimi acıttığın
Adım Yusuf diye
Dipsiz hasret kokulu
Zifiri karanlık kuyulara atıp
Ekmeksiz azıksız değil
Aşksız sevgisiz bıraktığın
Hz Eyüp sabrıyla şükrettirip
Gamzelerinin papatya desenli çukurunda
Hıçkıra hıçkıra ağlattığın
Sen benim en güzel Gönül yaramdın
Sen benim en güzel Gönül sızımdın
Zamansız ince ince sızlayan
Acısına acı katıp sevdiğim
Sevip sevip yüreğime sardığım
Bir ahunun avcı öldüren gözlerinde
Denizlerim yaylalarım dediğim
Gülüşünün kıyısında ağladığım
Hasretini yüreğimdeki yanardağlarda
Kızgın alevlerde narlaştırıp
Gözlerime basıp basıp dağladığım
Sen benim en güzel Gönül sızımdın
Sen benim en güzel Gönül hikayemdin
Harflerinİ Babür' ün gül baçelerinden
Hecelerini Taç Mahalde'ki sevdalardan
Kelimelerini Kızıl sahildeki yakamozlardan
Cümlelerini yanardağların lavlarından
Satırlarını yasaklı şairlerin şiirlerinden
İncitmeden nakış nakış yazdığım
Kara kanlı gecelerden yıldızlar toplayıp
Yüreğimin en güzel deltasına
Ay ışığında gülü süsleyen
Güneşim dediğim bakışlarını
Dünyayı aydınlatsın diye astığım
Gülüşüne ömrümün tüm yıllarını
Seve seve verdiğim
Gönlümün en güzel hikayesiydin
Sen benim en güzel Gönül hasretimdin
Ayazın kurt gibi uluduğu
Sensizliğin kemiklerimi dondurduğu
Sarıkamı'şın fırtınalı ,zemheri gecelerinde
Adının ın gölgesine sığındığım
Gözlerinin esaretinde ısındığım
Sen benim en güzel Gönül hasretimdin
Çaresiz bir hastanın
Son umutla ilacı beklediği gibi
Gözleri yollarda bir ananın,
Sakallarından göz yaşı süzülen
Düşkün bir babanın
Hayırsız vefasız evladını
Gözleri kapıda beklediği gibi
Yetim bir çocuğunun
Bayramlık elbiseyi beklediği gibi
Azraile son nefesini veren
Ölüm döşeğindeki bir hastanın
Bir damla suyu beklediği gibi beklediğim
Sen benim en güzel Gönül hasretimdin.