YILANLAR VE İNSANLAR- ALİ ÇAĞLA - TEBRİZ

Bugün köşemde çok güzel şiirleriyle genç bir şair kardeşimizi ağırlamak istiyorum. 
Ali Çağla, 2002 yılında Tebriz' de dünyaya geldi. Gazeteci, şair, yazar, çevirmen. 2 roman ve 1 şiir kitabı Türkiye ve Baku' de yayınlandı. 40' in üzerinde kitabın çevirisini yaparak edebiyat dünyasına kazandırdı. 
Ayişe Nebi' nın nefis çevirisiyle yaşamdan damıtılmış , felsefeyle derinlemesine gözlemlenmiş yaşamdan harmanlanmış sevdiğim 2 şiirini paylaşmak istiyorum. 
Genç kardesimizi de kutluyor, nice güzel şiirlere imza atmasını diliyorum.
YILANLAR VE İNSANLAR
Ben bu gün,  Unuttum geride bıraktığım acılarımı.  Oysa sen değiştirdiğin deriyi bıraktın - Hangi ormanın ortasında  Bilemiyorum. 
Çocukluğumda yırtık giysilerimdi dertettiğim Soyundum onları astım askıya.  Ben büyüdükçe, büyüdü dertlerim de  Askıdan alıp giyindim, girdim büyüklüğün evresine. 
Senin değişirken derin  Duymadılar inlemelerini. Senin derini değiştiğini gördüklerinde  Yanlarına yaklaştırmadı sevdiklerin. Benim dertlerim büyüdükçe Küçüldü sevdiklerim, saymadılar artık beni. Sen derini yalnızlığında soydun  Ben yalnızlığımda giydim dertlerimi 
Yağmurda ağlayayım diye çıktım dışarıya.
***

LAMBADA YANAN KARANLIK Buzun üzerine basarak kauçuk tabanlı ayakkabılarımı, Eve giriyorum... Silkeliyorum başıma yağan anıları  Gardroba asıyorum “Ben”i Çoklu “Ben”lerin yanından... Odanın yakıyorum lambalarını, Yakıyorum karanlıkları... 
Lambaları yakardım  Geceler gözlüğünü bulamayınca annem.
“Aydınlığa çıkasın” derdi... 
Annem yıllarca gözlüğünü Aydınlıkta bulmuştu. Ben de aydınlığı geleceğin Karanlık vadilerde arıyorum hala... Bakın! 
Dünyayı gözlüğüyle aydınlatanın oğlu, 
Odasını bir lambayla aydınlatamıyor.