YAŞAR ERÇETİN

Sözlü protest şiir geleneğinin günümüz temsilcilerinden
usta şair Yaşar Erçetin' e ayırdım bu haftaki köşemi.
Kızının Fethiye' de özel bir hastanede doktor olması nedeniyle 
Fethiye' ye yerleşen şair, yaşamını bundan böyle Fethiye' de 
sürdürmeyi düşünmektedir.
Bu yazımda şairin kendi ağzından özgeçmişini ve iki şiirini 
paylaşmak istiyorum 

" A. Yaşar ERÇETİN
01 - 03 - 1946 Tarihinde Antakya'da doğmuşum.
Az topraklı, çok çocuklu yoksul bir köylünün, yaşama 
tutunabilen yedi çocuğunun beşincisi olarak konuk oldum 
bu yalancı dünyaya.
İlkokulu Kırıkhan'da okuduktan sonra, girdiğim parasız yatılı 
sınavını kazanan tek kişi olarak, eski bir Köy Enstitüsü olan
 sevgili okuluma Düziçi İlköğretmen Okulu'na gittim.
1965 yılında Köy Öğretmenliğine başladım.
Okulda spor ve edebiyatla, müziğe ağırlık verdim.
Yazdığım şiirler, protest şiirler ve taşlamalardı ağırlıklı olarak.
Denizli, Manisa, Trabzon, Siirt, Hatay, Adana illerinin kuş uçmaz, 
kervan geçmez köylerinde onbir yıl tek öğretmen, birleştirilmiş 
beş sınıf sisteminde çalıştıktan sonra, 1976 da siyasal nedenlerle
 öğretmenlikten atıldım.
Zorunlu atıldığım özel sektörde, iki ayrı çok uluslu şirkette onar 
yıl satış yöneticisi olarak görev yaptıktan sonra 1996 sonunda
 emekli oldum.
1995 yılı mayısında, Dokuz Eylül Üniversitesi iktisat bölümü ikinci sınıf 
öğrencisi olan oğlumuzu Samsun'da trafik kazasında kaybedince, kalan
 ömrümüzü tek çocuğumuz kızımıza adadık.
Doktor olan kızımızın görevi nedeniyle iki yıl önce Fethiye'ye geldik ve 
yerleştik. Sanırım artık son durak Fethiye."
GİTMEK

Bir su damlasıyken gül yaprağında
Özgür kuşlar gibi uçup gitmişim
Umutla yaşarken yurt toprağında
Sevda şarabından içip gitmişim

Usta marangozun eseri gibi
Yontmuşum nalıncı keseri gibi
Sokak sokak gezen serseri gibi
Ellerim cebimde geçip gitmişim

Aşk tanrısı Eros görmesin diye
Yayı çekip okla vurmasın diye
Bir tenhada hesap sormasın diye
Diyardan diyara kaçıp gitmişim

Erçetin'im dosta veda etmeden
Yarin uzattığı eli tutmadan
Ömür boyu süren kavga bitmeden
Bakarsın zamansız göçüp gitmişim

               : SİL GİTSİN

Kar tanesi gibi konsam yüzüne 
Elinin tersiyle sil beni gitsin.
İstemezsen eğer Çayırdüzüne
Yılkı atı gibi sal beni gitsin.

Nasıl sevdiğimi görmeyeceksen
Sevdama karşılık vermeyeceksen
Aşk çiçeği gibi dermeyeceksen
Kurumuş gül gibi yol beni gitsin.

Beni köle diye verseler sana,
Her bahçeden çiçek derseler sana,
Bir bilmece yapıp sorsalar sana,
Ne olur sevdiğim bil beni gitsin. 

Erçetin! ben artık bunaldım dersen,
Alıp da başını burdan gidersen
Bu yaralı gönlü kabul edersen
Beni de yanına al beni gitsin.

Ve sevgililer gününde eşine yazdığı bir şiir

                  NİYE

Gözlerine baktığım o kutsal günden beri
Su olup sana doğru akasım gelir niye
Elli yıl geçmiş ama sanırsın dünden beri
Gözlerimi kırpmadan bakasım gelir niye

Begonvil dalı gibi sarkarak saçaklardan
Konfetiler yağdırıp gül atsam uçaklardan
Sevda bahçesindeki en güzel çiçeklerden
Taç yapıp saçlarına takasım gelir niye

Sevgi seli çağlayıp bana doğru akınca
Kıskançlık ateşleri bedenimi yakınca
Bir yerde başka biri dönüp sana bakınca
Dünyasını başına yıkasım gelir niye

Yaşam çiçeği gibi gün be gün solsan bile
Papatya falı gibi yaprağı yolsan bile
Hiç gideremediğim özlemim olsan bile
Seve seve katlanıp çekesim gelir niye

Güzellikleri yakan ateşi söndürerek
Seni bana getiren atına bindirerek
Her zerremi ayrı bir çiçeğe döndürerek
Geçtiğin tüm yollara dökesim gelir niye

Erçetin kara günler bitmeyecekse eğer
Ellerim ellerini tutmayacaksa eğer
Bir ömür senin için atmayacaksa eğer
Bu yüreği göğsümden sökesim gelir niye

                            A.Yaşar Erçetin
                            14 - 02 - 2020q