ŞAİRLİK ÜNVANI BAMBAŞKA BİR ŞEY!

Şimdi yeni bir moda çıktı emekli olan hemen şiir yazmaya başlıyor. Yazsın zararı yok. Kitap da çıkarıyor 5-10 tane. "Bakın bakın ben neler yazmışım" diye böbürleniyor da. Bunun da zararı yok. Ama haddini bilmeyip de kaynak yapıp öne geçmeye çalışırsa " Hoop orada dur bakalım!" derim. Diyelim ki adam Emekli Baş Müfettiş bilmem nereden. Yazmış bir iki sözüm ona şiir kitabı. Sırf bu makamdan geldi diye geliyor 20 yıldır şiire emek veren, adam gibi şiir yazan arkadaşımın önüne geçmeye çalışıyor. Yok öyle şey! Madem şair olmaya soyundun önce yıllarını şiire veren arkadaşımın elini bir öp ondan sonra da arkaya sıraya geç bakalım. Öyle kaynak yapmak, sırayı bozup öne geçmek yok. Şairlik makamı bambaşka bir kulvarda başlıyor Yani şair olmak makamların en büyüğü. Hangi meslekten gelirseniz gelin, ünvanınız ne olursa olsun, eğer şiire yeni başladınızsa sıfırdan işe koyulmanız lazım unvan kazanmak için. Başka mesleklerde almış olduğunuz ünvanlar şiir sanatında işe yaramaz. Size faydası da olmaz. Başka mesleklerde çalışırken şiir yazıyorduysanız ve o anlamda kendinize edebiyat dünyasında yer edindiyseniz sözüm yok. Ama emekli olup da yapacak başka iş bulamayıp şiir yazayım derseniz “Hoş geldiniz buyurun arka sıraya!” demekten başka bir şey gelmez elimizden. Sakın ola ki müdürlüğünüzü, müfettişliğimizi, baş mühendisliğinizi, profesörlüğünüzü öne sürüp şiire emek veren mütevazi ustaların önüne geçmeye çalışmayın. Şairliğin ünvanı sadece şiir boyutunu yakalayabilen ve gerçek şiiri yazma şerefine eren değerleri ezmeye kalkmayın. Yerinizi bilin uslu uslu arka sıralarda oturun. Yaşınıza hürmet edileceğinden kuşkunuz olmasın. Ama şair olmadan şiirinize hürmet beklemeyin. Bir şeyler kavramaya, yakalamaya çalışın. Bu yazıyı gördüğüm lüzum üzerine yazdım. Yazmasam olmazdı!