Coşkun Karabulut / Kültür Sanat

İŞTE GELDİ EYLÜL!

Coşkun Karabulut / Kültür Sanat

  • 3844

Bir yaz daha bitti. İşte önümüzde Eylül! Bu yaz çok sıcak geçti. İnsan hareket etmekten bile üşeniyor. Ölüm gibi bir şey oldu. Uyuştuk. Memleketin hali malum. Şöyle bir durumlara bakıyorum ve düşünüyorum da ağız tadı, huzur yoksa sanat manat da boş bir uğraş. Her şey bir arada varken güzel. Daha bir kızın elini bile tutamadan gencecik yavrular toprağa düşerken aşk şiiri yazmak ne kadar vicdana sığar. Her gün şehit cenazeleri gelirken, ateş düştüğü yeri yakarken didğer yanda hiçbir şey olmamış gibi eğlencelerin tam gaz gitmesi içimi acıtıyor. Aman belli etmeyin turizm etkilenmesin, aman ekonomi bozulması falan derken iki ayrı dünya iç içe geçmiş hüküm sürüyor ülkemde. Bir yanda vatanı için toprağa düşmüş gençler ve yanıp tutuşan ana babaların yaşamı diğer tarafta vur patlasın çal oynasın vurdumduymazların yaşamı. Sanki bu vatan onların da vatanı değilmiş gibi. Keşke diyorum içimden, gençler değil de yaşlılar gitse askere. Yazık oluyor gencecik fidanlara. Eğlenceden başka bir şey düşünmeyen, mal alıp satmaktan başka duygusu olmayan, konuşmaktan başka iş yapmayan ne kadar yaşlı varsa, kadın erkek fark etmez ne kadar sür- sürüştür, tak- takıştır kokona varsa tutup cepheye göndermeli diye düşünüyorum. Belki 1 haftada bitirirler terörü. Hale bakın Allahaşkına! Avrupa mavrupa derken sabah kalkıyorsunuz ki Ortadoğu’nun kan, barut, bomba kokan bir ölüm ülkesi haline gelmişsiniz. Bu muydu Atatürk’ün gösterdiği “ Muassar medeniyet” seviyesi. Yazık! Bir de İsveç, İsviçre gibi ülkelere bakıyorum ülke refah içinde tek sorunları evreni araştırmak, yaşamın ilk atom parçacığını bulmak, evrende başka yaşam alanları bulmak. Neyse. Yine bir şiirle bitirelim yazıyı: YAŞAMIN ÖZETİ topraktan gelmişiz toprağa gidiyoruz bir yağmur yağmaya görsün çamurlaşıyor kimisi cıvık cıvık mısmırdar aman kimseye kalmasın hep bana hep bana deyip biriktireyim derken bir kova bir kova daha damıtıyor kimisi de bedenlerini santrala suyu ışığa dönüştürüp aydınlansın diye dünya bir lamba bir lamba daha ne tuhaf toprağa gidiyor ikisi de birinin ardında çamur izleri diğeri ışıklar içinde önünü görsün de insanlar çamura batmasın diye C.K

Yazarın Diğer Yazıları