Hece şiirinin büyük ustasi : Cemal Safi

Kendisiyle Göreme' de sevgili şair Ayşe Paslanmaz' ın düzenlediği bir
 etkinlikte aynı masayı paylaşma şansına eriştiğim değerli şairimizle
ilk kez 1990 yılında Ankara'da İLKYAZ DERGİSİ' nın düzenledigi bir ödül
töreninde yer almıştık. O vakitler en tecrübeli şair olarak Coşkun Ertepınar' a emek 
ve genç şair olarak da bana teşvik ödülü verilmişti. Yani iki Coşkun adını taşıyan
şairlerden biri olarak  ödüle layık görülmek beni oldukça mutlu ve motive etmişti. Bu yüzden İlkyaz Dergisi yöneticisi sevgili Oktay Yivli' yle de o yıllardan başlayan dostluğumuz halen 
aynı sevgi ve saygıyla devam etmektedir. Ben o yıllarda Adana' da görevliydim ve Mersin' de 
ikamet ediyordum. İLKYAZ ise Ankara'da çıkan bir dergiydi ve Ankara'dan taa Adana'ya bir
ödül vermeleri çok önemliydi kendimizi ulusala taşımak adına ve Cemal Safi gibi ustalarla
tanışmak adına. 
17 Nisan 2018 yılında kaybettiğimiz çok sevdiğim hece şiirinin usta
 kalemi Cemal Safi' yi  güzel bir şiiriyle bir kez daha 
rahmetle saygıyla anıyorum.

TELEFONDA SEN
Bundan daha güzel müjde mi olur?
Merhaba diyorsun telefonda sen,
Sen ki konuşursun derdim mi kalır?
Nasılsın diyorsun telefonda sen...
 
Bu gece misketi çaldırmaz mıyım,
Başkenti ayağa kaldırmaz mıyım,
Sesini duyup da çıldırmaz mıyım!
Delisin, diyorsun telefonda sen...
 
Sağlığını düşün her şeyden önce,
Kendine iyi bak içme her gece
Seni Seviyorum, hem de delice!
Bilesin, diyorsun telefonda sen...
 
Mutluluk ne kadar kolaymış meğer,
Sevginin kadrini bilseydik eğer,
Kim ne derse desin, çekmeye değer,
Çilesin, diyorsun telefonda sen...
 
Çoktan terk ederdim, bu şehri, çoktan,
Arar diye caydım her yolculuktan,
Dostlar ne âlemde, çoluk çocuktan
Ne haber, diyorsun telefonda sen...
 
Sabrımı yenmese hasret nöbetim,
Arayıp sormaya yoktu niyetim.
O anda hapşırdın, çok yaşa dedim,
Beraber, diyorsun telefonda sen...
 
Albümde görünce aklıma esti,
Berbere uğradım dün akşam üstü,
Resmime bakarak saçımı kesti
Severdin, diyorsun telefonda sen...
 
Sevgi bu, insanı böyle inceltir,
Aklın ermediği yere yöneltir.
Sen de şiirlerinde böyle yüceltir,
Överdin, diyorsun telefonda sen...
 
Biraz da fedakâr olsaydın keşke,
Ne verdin destanlar yazdığın aşka?
Ömründen üç gece, hepsi bu, başka?
Ne verdin, diyorsun telefonda sen...
 
Hem içme diyorsun, içme de çıldır!
Hem de kalk şu anda bir kadeh doldur,
Hadi sağlığına şerefe kaldır,
Çınçınlat, diyorsun telefonda sen...
 
Bu yıl kurak geçti, bahar da yaz da,
Erik de olmadı, dut da, kiraz da,
Neler söylüyorum, lütfen biraz da,
Sen anlat, diyorsun telefonda sen...
 
Ne söylersen söyle, sen ne dersen de!
Anlat düşmanımı düşte görsen de!
Bir sigara yaksam, izin versen de;
Devam et, diyorsun telefonda sen...
 
Seni dinlemekten güzel şey mi var?
Çölde şırıl şırıl akan su kadar,
Yeter konuştuğum, benden bu kadar,
Merhamet, diyorsun telefonda sen...
 
Gelirsem görünme, kendini gizle,
Seni yağmalarım, yerim bu hızla!
Yerin kulağı var, açılma fazla,
Orda kal, diyorsun telefonda sen..
 
Canım ne istiyor şu anda bilsen?
Ah mümkün olsa da bulup da gelsen,
Kendi ellerinde incecik dilsen,
Portakal, diyorsun telefonda sen...
 
Afedersin bazen sapıtıyorum,
Böyle saçma sapan lâf ediyorum,
Kapı çalınıyor, kapatıyorum,
Hoşçakal, diyorsun telefonda sen