DÜN YEDİĞİN HURMALAR...
Coşkun Karabulut / Kültür Sanat
- 1440
İnsan, bir yanda bedeniyle ortak yapıya sahip olduğu hayvanlarla benzer davranışlarda bulunurken; diğer yandan tinsel yanıyla, ruhuyla meleklerle yarışır halde bir varlık. Bir yanda sürünen beden, diğer yandan uçan ruh. Bu özelliklerinden birine daha fazla meyil ediyor insan. daha doğrusu bedensel yanını ruhsal yapısına, iradesinin emrine vermes,i onu bir araç olarak kullanması gerekir meleklerle yarısabilmesi için. Yoksa bedenin isteklerine ve zevki sefaya ömrünü harcarsa, hayvanlarla yarışmak şöyle dursun onlardan daha da aşağı seviyeleri iner ve sürünüp durur
Ve besinler... İnsanın beslendiği gıdalar. Ya cana kana karışacaklar, insanı melekler seviyesine çıkaracaklar, buna katkı verecekler ya da ömrünü sadece yeme içmeye verenlerin midesinde, bağırsağında gezinip duracaklar, helalarda tuvaletlerde kurda böceğe yem olacaklar.
Besinler kendi aralarında konuşuyorlar mıdır bilmem ya da tanıyorlar mıdır hangi insan kendilerini yiyip icerse kan can olacaklar, insanlığa katkı verecrkler, göklere yükselecekler. Hangi insan da patlayana kadar, helal haram gözetmeden, yetim hakkı, fakir fukara hakkı demeden yiyip içerse b*ka püsüre karışacaklar. Ve de acaba bu insanların kendilerini yemek için yaklaştıklarında korkuyorlar mıdır!
Cana kana karışacaklarını sezenler sevinçten uçuyorlar mıdır bilmem ama canlı cansız her nesneye hesap gününde söz hakkı verileceğini, şahitlik yapacaklarını söylüyor ünlü yazar İbn-i Arabi Hatta İbni Arabi'ye göre, giydiğimiz elbise, oturduğumuz sandalye, gezdiğimiz yerler bile şahitlik edecek. Bizim hakkımızda rapor verecek
Yani canlı cansız her şey, her şeyin farkında. Bir tek insan hariç. Besinler kendilerini uçuranlar için dua ederken, dışkıya mışkıya dönüştürmeye çaba gösterenlerden de hesap soracaklar.
Onun için yiyip içerken dikkatli olalım da lokmayı çiğnerken nereye gideceğine karar verirken başımıza neler geleceğini de hesap ederek. yutalım
Yoksa, hani derler ya dün yediğin hurmalar yarın, bir yerini tırmalar. Ya da bunun gibi bir şey işte ayıptır söylemesi!