Coşkun Karabulut / Kültür Sanat

BU KASINTI, BU KİBİR BU HAVA NİYE?

Coşkun Karabulut / Kültür Sanat

  • 4458

Her şey kendinle barışık olmakla başlıyor. Kendi kendine mutlu olmakla başlıyor. İlk selamı, ilk tebessümü başkalarından bekleyip yüzünü asan insanlar olarak negatif enerji üretip, var olan pozitif enerjiyi yani mutluluk enerjisini tüketmek yerine; herkes kendini ilk selamı vermekle görevli sayıp kendisiyle barışık olduğunu simgeleyen yüzündeki o tatlı tebessümü alarak olumlu enerjisini evrene yaymanın mutluluğunu yaşamalıdır. Sabah kalktığında sağa sola sataşıp bela olan insanlar; akşama kadar kendine gelemeyip hep başkasının kendisiyle ilgilenmesini isteyenler; ilgilenenlere de bağırıp çağıran , Başı havada elleri arkada kasıla kasıla gezinip duran ve "Küçük dağları ben yarattım " edasıyla kendini bir şey sanan , Kibirlenen, böbürlenen tuhaf insanlar! İnsanlığın var olan ortak enerjisini tüketen, heba eden, dünyayı çekilmez kılan insanlar! Sözüm en çok da sizlere. Biraz tebessüm lütfen. Ne bu şiddet bu celal! Bu kasıntı, bu hava, böbürlenme niye ki? Şu ölümlü dünyada yaşamı zehir etmeye ne hakkınız var? BU DA BÖYLE YARDIM EDİYOR(!) Geçenlerde ayakkabı almak için yıllardır alışveriş yaptığım bir arkadaşımın mağazasına gittim. Kendime göre uygun ayakkabılara bakarken bir kız ile erkek kardeşi girdi mağazaya. Mağaza sahibi arkadaşım “ Buyurun yardımcı olayım.” dedi. Kız dün buradan aldığı ayakkabıları annesinin beğenmediğini söyleyerek geri vermek istediğini söyledi. Mağaza sahibi arkadaşım yine babacan bir edayla “ Elbette yardımcı oluruz. Buyrun başka ayakkabı seçin” dedi. Kız, şu an mağazada istediği ayakkabı modelini bulamadığını söyleyerek paranın iadesini istedi. Mağaza sahibi arkadaşım yine yardımsever bir edayla “ Yardımcı oluruz. Ayakkabıları bırakın. 2 ay sonra yeni modeller geldiğinde gelir yeni ayakkabılara bakar beğenir alırsınız” dedi. Kız “ Ama ben şimdi paramın iadesini istiyorum lütfen” dedi. Mağaza sahibi “ Para iade etmiyoruz. Başka yardımcı olacağımız bir şey var mı?” deyince “ Hay senin yardımseverliğine!” deyip ayakkabı falan almadan sessizce mağazadan dışarı attım kendimi…

Yazarın Diğer Yazıları