Celal Bozkurt / Köşemden

KIŞ BOYUNCA YÜREĞİMİZİ SUNALIM BİRBİRİMİZE..!!!

Celal Bozkurt / Köşemden

  • 2057

Birçoğunuz belki farkında değil ama biz cennette yaşıyoruz dostlar… Şu Kasım ayının son günlerinde güneşin sıcaklığını hissediyoruz tenimizde. Hala denize giren insanlarımızın paylaşımlarını görüyorum PC ekranında. Yüce Yaradan bize bu dünyada bahşetmiş cennetini. Bu duyguyu hissedip yüreğimizde, ona şükretmeliyiz… Yaz boyunca yurt dışından güzel vatanımıza gelen insanlarımızla paylaştık yaşamı. Bizden çok; onlar vardı sokaklarımızda… Caddelerimizde… Hizmet verdik onlara gülümseyen yüzümüzle… Ve hasret kaldık birbirimize yaz boyunca. Şu an onlar gittiler memleketlerine. Biz bize kaldık bu cennet köşesinde…! Son günlerde sizlerde hissediyorsunuz. Daha çok karşılaşıyoruz birbirimizle. Kordan da çay içiyoruz. “Nasıl geçti sezon” diye birbirimize soruyoruz…! Tabi ki mutlu geçmedi bu yazımız… Beklediğimiz verimi alamadık. Geçen yıllara göre azdı misafirlerimiz. Hüznü, acıyı yaşadık. Şehit olan Mehmetçiklerimizin hüznünü hissettik yüreklerimizde. Bir türlü gülümseyemedi yüzlerimiz. Sıcacık duygularımızı gereğince yansıtamadık birbirimize…!!! Şu an ikinci kordonda bir mekanımızda çayımı yudumluyorum… Gelen geçen selam veriyor. Hasret gideriyoruz kış boyunca görmediğimiz dostlarımızla!!! Ama yine de hüzün dolu gözler görüyorum. Gereğince yaşayamıyoruz ‘Biz bize kaldığımız’ şu günleri… 15 Temmuz’u yaşadık ülkemizde… Nice şehitler verdik. Sevincimiz o ki, hesap veriyor bu güzel vatanın birlikteliğini bozmak isteyenler… Ama umut dolu yüreğimiz…Bozamayacaklar birlikteliğimizi…Sosyal medyada okuduklarım ümidimi yeşertiyor yüreğimde….Vatanın birlikteliğine sahip çıkıyor tüm insanlarımız…Siyasi fark gözetmeksizin..!!! Kışı iyi değerlendirelim sevgili okuyucularım…Dizileri yine seyredelim de… Konuşalım birbirimizle. Yüreğimizin sıcaklığını sunalım sevgiyle bakan gözlere. Ve hep vatanın bölünmez bütünlüğünü hissedelim. Zaman durmuyor yine gelecek yaz mevsimi. O günler gelinceye kadar yüreklerimizi yakınlaştıralım birbirimize… Anlamaya çalışalım. Nefret duygusunu bir kenara atıp; sevgi duygusunda birleşelim. Suriyelilerin sığınacak bir ülkesi vardı. Ülkemize konuk ettik onları… Ya aynı şeyleri bizlerin yaşadığını düşününüz? Kim kabul eder bizi?... Bunları düşünelim ve daha bir sarılalım Ülkemize,Fethiyemize… yanlış mıyım?.. Hoşçakalın…

Yazarın Diğer Yazıları