Celal Bozkurt / Köşemden

Erkekler ağlamaz derler ya hani…

Celal Bozkurt / Köşemden

  • 1488

   “Ağlamak ayıp değil” denir genellikle erkekler için… Ama günümüz yaşamına bakınca koskoca bir ULUSUN ağladığını hissediyorum ben… Yüreklerine ATEŞ düştüğünü hissediyorum.
   Arkadaşım bir lokantada garson benim. Evi kira çocukları var. Asgari ücretle çalışıyor. Onunla karşılaştık bizim EMİN’in kanal boyundaki çay ocağında… Tanışırdık kendisi ile. Selam verdim, oturdum yanına. Her zaman sevgi ile bakan gözlerini gördüm karşılaşınca…! Ama bugün donuk donuk bakıyordu. Selamımı da “nereden geldin şimdi” der gibi aldı. Yine de PES etmedim. İsteksizce de olsa konuşmaya başladık…
   Aylardır kirasını ödeyemiyormuş..! Ev sahibi isyan bayrağını dikmiş..! Sabah akşam kapıya gelip hakaretler ediyormuş. Eşi ağlıyor, çocuklar ağlıyormuş. Anlatırken gözünden domur domur yaşlar akmaya başladı. Kolu ile sildi yaşlarını… Durduramıyordu yine gözyaşlarını…
   “Sen bana bir akıl ver ağabey. Ne yapayım? Nasıl olsa eninde sonunda öleceğiz. İntihar etmek istiyorum. Ama çocuklarım aklıma geliyor. Ben gitsem de ev sahibi kapıyı vurmaya devam edecek… Kim doyuracak onları… O kadar sevimliler ki bilemezsin” diye devam etti…!
   Daha neler neler anlattı… Anlattıkça benim gözlerimden de akmaya başlamıştı sımsıcak yaşlar…! Ortamı değiştirmek için “hadi gidelim, biraz gezelim” dedim. Çalışa doğru yol alırken onun gözlerinden daha çok akıyordu gözyaşı
   Bir kafeye oturduk çalışta… Sohbete devam ettik. Tam bu arada gazeteden aradı arkadaşım. Yaşadığım anı aktarıverdim sizlere…!
   Ve o yarın işe başlayacakmış yeniden… “Hava güzel be abi… Evi boşaltır… bir çam dibine yerleşirim. Yeter ki çocuklarımın karnı doysun…!”
   Gecekonduya benzer evine bıraktım onu. Samimi duygularla veda ettik birbirimize. Onu bilmiyorum ama; ben dönerken ERKEKLER AĞLAMAZ deseler de ben ağlıyordum özgürce…
Sevgiyle kalın…  
 

Yazarın Diğer Yazıları