Celal Bozkurt / Köşemden

Bayramı kutladık… emin akan hocayı yolcu ettik…

Celal Bozkurt / Köşemden

  • 1411

         Bayram dedik seyran dedik… o da geçiverdi işte..! Milyona yakın insanımızı konuk ettik Fethiye’mizde. Turizmcilerimizin yüzünde bir gülümseme oluştu, azıcıkta olsa. Özgürlüğü yaşadı misafirperverlerimiz.. Sanki ülkede korona yokmuş gibiydi tavırları. Ve en önemlisi bazı koylarımız pisliklerini bırakarak gittiler..! belediyemiz hala onların pisliklerini toplama uğraşısı içinde.. turizm kenti olmanın bedeli bu olsa gerek..!
          Hepimizin de hissettiği gibi bayramı bayram gibi yaşamadık ülkemizde… Bayramın tadı tatil oldu..! birçoğumuz ziyaret etmedik sevdiklerimizi. Sevdikleri aklına gelenler, sosyal medya yoluyla kutladılar. Kimimizde biraz daha duyarlı davranarak telefonla sesimizi duyurduk..! ama sohbet esnasında, arkadaşlarımızla konuşurken ne güzeldi eski bayramlar demeyi de ihmal etmedik… Çocuklarımız, torunlarımız ilerde bunu bile diyemeyecek biliyor musunuz..?
          Bir güzel insanı da kaybettik bu uzun tatilde. Fethiye yaşamına renk getiren Ecz. Emin Akan’ı kaybettik. Şair, yazar, hattat, tanbur ustasıydı o..! yüzü geçkin Fethiye insanına Türk sanat müziğini sevdirendi. Hala çalışmalarını büyük bir başarı ile sürdüren Fethiye Güzel Sanatlar Kültür Derneği’nin kurucularındandı. Belediye Türk sanat müziğimizin şefiydi o ..! en önemlisi de bir Fethiye sevdalısıydı..!
Amam biz onu sonsuz yolculuğa yolcu ederken bile hak ettiği değeri gösteremedik..! Minnetimizi sunamadık. Sayısı elliye bile ulaşmayan azıcık insanımızla yolcu ettik.                Fethiye’mizde adı küçük, ama ülkemizde adı büyüktü onun. Ege Üniversitesinde yıllarca hocalık yapmıştı. Yetiştirdiği öğrenciler üzüldü. Müzisyenler tanbur üstadını kaybetmenin acısını hissettiler yüreklerinde…
2008’de bir program yapmıştım yaşamıyla ilgili. O zamanlar yayınlamıştık TV’mizde. Aylar önce karşılaştık. “Celal Bey onu bir daha yayınlayamaz mıyız?” dedi. “Olur” dedim ama, sözümü tutamadım. Ölümünden sonra ancak yayınladık..! Sözümü tutamamanın acısı içindeyim şu an bile..! yeni camimizin kapısındaki hattat yazısı onundur. Bundan sonra camiye girerken, yoldan geçerken yüzüm oraya dönecek. Gözlerim o yazıda olacak..! ve sevgiyle gülümseyeceğim. Yüce yaradanımızdan onu cennetine kabul etmesini dileyeceğim… ve son yolculuğunda onu yalnız bırakan dostlarının en azından yüreklerinde sevgisini yeşertsinler istiyorum. Sevgiyle kalın. 
 

Yazarın Diğer Yazıları