Merhabalar sevgili okurlarım. "İnsan nereye aittir?" Bu hafta bu soruyu cevaplamaya çalışalım isterseniz. İnsan doğduğu topraklara aittir,diyebilirsiniz. Aitlik duygusu zor bir duygu. bu soruya memleket, doğa, dil, kültür, aile, din ve sevgi gibi insanı var eden tüm olguları düşünerek cevap vermek gerekir muhtemelen. Bana kalırsa insan kırılmadığı, incinmediği yere ait. Ama kendi kalbini en çok kendisi kırıyor ve yine en çok kendi kendini incitiyorsa, herhalde yersiz yurtsuz, bağsız bir kimse oluveriyor bir mühlet sonra… Bazılarıysa Oruç Aruoba'ın dediği gibi "yollara aittir, yol kendine yer bulamamış kişinin özlemdir…" Haksızda sayılmaz değerli üstadımız. Göçmenlik insanın içindeki çok güçlü bir duygudur. Nitekim insan göçerek hayatta kalmış, yeryüzünün neredeyse her karışını bir yaşam alanı haline getirmiştir. İnsanın nereye ait olduğunu öğrenmesi için insanın kendini tanıması gerekir, yaşayarak öğrenmesi gerekir, deneme-yanılma yapması gerekir. Bu aralar ülkesine, ailesine,işine, dostlarına, çevresine yabancılık çeken, yılgınlık,bıkkınlık yaşayan dostlar varsa, tavsiyem. Uzun bir yolculuğa çıksınlar. Asla müzeleri gezmem diyorsanız. Gidebildiğiniz en uzak yolda ki müzeleri ziyaret edin. Maça asla gitmem diyorsanız gidebildiğiniz en uzak deplasmana gidin. Kendinize bir yol açmanın yolunu bulun sevgili dostlar. Filmde dendiği gibi "Hayat kısa,kuşlar uçuyor." Sözün özü insan ana aittir. Ve bu 'an' sizi mutlu edebilecek yerlerde bulunmaktan geçiyor. Yeni şeyler keşfetmekten. Unutmayın,bildiğiniz şeyler sizi bir yere götürmez, sizi başka bir yere sürükleyen bilmediğiniz şeylerdir… Ve belki de oraya aitsinizdir. Herkese şimdiden hayırlı yolculuklar… Sevgiyle kalın, Sağlıcakla kalın…
