"Eğitimin insanı bilgili yapması yetmez daha iyiye doğru değiştirmesi gerekir ve sonun da kişiyi bireyselleşebileceği bir alanda özgürlüğüne kavuşturabilmelidir." Okullarda öğretilen didaktik kitapların bu hususta yetersiz hatta çoğu yerde yanlış olduğu ortadadır. Kimseye bir faydası olmayan bu eğitim sisteminden vazgeçmek insanlık namına mühim bir meseledir. Birbirine benzeyen, yerlerine ikame edebileceğimiz kimseler yetiştirmenin patronlar, devletler ve dinlerin dışında kimseye fayda sağlamadığını tarih bize defaten göstermiştir. Müsaade ederseniz kendimden yola çıkarak izah etmek istiyorum.
Kenara para yığma konusunda becerikli bir kimse değilim. İş hayatında tutunamamın en belirgin sebeplerinden birisi budur sanırım. Para kazanmak isteğinin bende tam olarak gelişmemiş olması... Kazansam bile onu kontrol edebilme, biriktirme ya da değerlendirme gibi hususlarda zayıf kalıyor olmam. Bu durum beni rahatsız eden birşey değil. Ama gelin görün ki ben hariç herkesin muzdarip olduğu bir konu.
Tutumlu ol!
Çalışkan ol!
Akıllı ol!
İnanın bu öğütlerden gına geldi. Çevremdeki kimseye anlatamadım. Aslında tam olarak onların istediği kişiyim sadece farklı konularda bu irademi ortaya koymayı seviyorum. Parasal olmayan konularda..
Gerçekten ihtiyacımdan fazlasına hiç gerek duymadan yaşamayı bu yaşıma kadar bir şekilde sürdürebildim. Bu alanda ki yoksunluğum yaşamın diğer alanlarında bana inanılmaz çeşitlilikte zenginlikler kattı. Bu dünya da bana tahsil edilmiş olan zamanı gönlümce kullanabilme olanağı tanıdı. Bu sadece parasal bakımdan güçlü olanlara tanınmış bir imtiyaz değildir. Pekala insan maddi yoksunluk içerisinde de vaktinin efendisi olabilir. İlgili alanlarımı ve sınırlarını belirleyebilme özgürlüğü tanıdı. İnsan tanıma olanaklarımı zorunluluklara göre değil tercihlerime göre yapabilme özgürlüğü tanıdı. Doğayla, sanatla ve en önemlisi kendimle bolca ve kaliteli zaman geçirebilme özgürlüğü tanıdı. Dünyayı ve yanında getirdiklerini keşfedebilme şansı tanıdı. Başkalarının düşüncelerini geliştirme ya da savunma sorumluluğu değil,kendi düşüncelerimi, inançlarımı geliştirme olanağı tanıdı. Birçoğu eksikte olsa. Demem o ki eğitim sisteminde radikal değişiklikler yapmalıyız. Çocuklarımıza kendilerini olmaları için bir şans tanımalıyız. Onları para kazanmaları gerektiği yönünde baskılamamalıyız. Sistemin, devletin ya da dinlerin köleleri olmaları yerine bu tercihleri kendi hür iradeleri ile yapabilmelerini sağlamalıyız.
Mutlu hafta sonları dilerim. Sevgiyle kalın, sağlıcakla kalın sevgili okurlarım.
