Suçlu Hissettirilerek Büyüyen Çocuklar Siz Suçlu Değilsiniz

Çocukluk Döneminde Eleştiri 

Çocukluk döneminde sürekli olarak eleştiri yapılması değersizlik inancını ön plana çıkarır. Kişi her durumda her hareketine dikkat etmek zorunda hisseder. Bu durumda dışarıdan bir kişinin hareketlerine eleştirilmesine gerek olmaz. Her an kendini eleştirel bir pozisyonda hayata yaklaşır. Esasen bu yaklaşımı zamanla kişinin mükemmel olmaya doğru kendisini itmesini de beraberinde getirir. Çünkü mükemmel olma ihtiyacı genellikle başka insanların eleştirilerinden korunmak için kişinin kendisinde geliştirdiği bir yöndür. 

Eleştirilerin dozu arttıkça çocuk kendi dünyasında hep bir sığınak arar. Genellikle insanlarla iletişime girmekten hoşlanmaz, kaygı içerisindedir. Bu kaygı kendini agresif tavırlarla da ortaya koyar. Girdiği ortamlarda özgüven düşüklüğü yaşayabilir. İnsanlarla baş edemediği için kendi dünyasına kapanma eğilimi yüksektir. Çocukluk döneminde hissedilen bu yoksunluk ve kendini suçlama eğilimi yetişkinlik döneminde herkese suçlayıcı olarak yaklaşmasına neden olur. Sürekli olarak etrafını yargılayarak yaklaşımda bulunur.