Atabey Akgün, 'Üretici Bizim Baş Tacımızdır'

“Üretici Bizim Baş Tacımızdır”
Üretim girdilerinde çok ciddi bir maliyet oluştuğunu belirten Akgün, açıklamasında şu ifadelere değindi;“Son üç yıldan beri pandemiden dolayı genelde Avrupa ağırlıklı çok ciddi sevkiyat olmaktadır. Fakat ihracata giden ürün başka iç piyasada kullanan ya da ürünlerin dönüşüm takvimleri vardır. Yani şu anda yayla ürünleri bitti, yaylanın sonu ürünün sonu en bozuğudur. Sahilin de başlangıcı sahil ürünlerini biz ona üreticiler bazında ya da sektör arasında alt maça diye tabir ederiz. Alt maça ürünlerin uzun yol ve ihracat ömrü olan ürünler olmadığı için ihracattaki sevkiyatın düşüklüğü ister istemez tabii ki etkiliyor. 
Tabii ki üreticinin son yıllarda çok ciddi pandemiden sonra dünyada konjektürel yapıdan dolayı üretim girdilerinde çok ciddi bir maliyet oluştu. Üreticimiz de bundan dolayı etkilendi ama bundan en az etkilenen yine örtü altı. Örtü altı kısmen para kazandıran bir model. Yani seracılık dediğimiz ama ürünler ihraç standartlarına uyması gerekiyor. O takvimin oluşması da genelde kasım başı değil de Kasımın 10’u 15’i gibi başlar 20’si gibi. Bir de son yıllarda Ova bölgesi diye tanımlarız biz 6, 7 köyün bir araya geldiği; Yeşil köy, bunlar Batı Antalya, Batı Akdeniz olarak tanımladığımız yerler. Kınık, Kınık Ova oradan işte Çavdır. Bizler Kumluova, Karadere, Karaköy yedi, sekiz köy hatta ve Eşen ile birlikte sekiz mahalle. Büyükşehir yasasından sonra bunlar mahalleye dönüştü. Bu bölgede de geçmişte ocakta başlıyordu ama son 3, 5 yıldan beri bu bölge kasımda mal yetiştirmeye başladı. Yani fidecilerin böyle cazip karlar peşinde koşmasından dolayı hem o takvim süresi, iki bölgenin üst üste binmesi hem üretimin yeni başlayıp ihracata sevk edilememesi ister istemez tamamen piyasayı iç piyasaya yöneltiyor ürünü. İç piyasanın da bir kaldırma kapasitesi var. Yani bir ürünün iş tüketimi kaldırma kapasitesinin üzerinde bir ürün geldiğinde ve zaten bu ürünler raf ve yol ömrü olmayan ürünler. Önümüzdeki haftadan itibaren bu ürünler yavaş yavaş yani böyle raf ömrü, yol ömrü olabilecek artacak ürünler haline dönüşecek. İhracat da yavaş yavaş hareketlenebilir. Yılbaşında bir 10-15 gün düşer. 20 Ocak’tan sonra tekrar bir hareketlilik yaşarız. Yaklaşık Nisan ayına kadar örtü altı üreticimiz inşallah emeğinin karşılığını alır. Çünkü onlar ekmezse sektörün ticaretini yapan adam alıp satacak mal bulamaz, tüketici yiyecek bulamaz. Onlar ekmekse tüketici yiyecek bulamaz. Onlar ekmezse sektörün ticaretini yapan adam alıp satacak mal bulamaz, üretici bizim baş tacımızdır.