Evden dışarı fazla çıkmayınca, insan konu da bulamıyor yazacak, bunu fark ettim. Ama ne yalan söyleyeyim, evde oturmak benim çok hoşuma gitti, umarım normal hayatımıza döndüğümüzde sorun yaşamayız.
Bir yere yetişme telaşımızın olmaması gerçekten bir lüksmüş. Genelde planlı programlı yaşamayı seven biriyimdir ancak arada böyle bir belirsizlik günleri yaşamak çok eğlenceli geldi bana. Keyfimle istediğimi yapabilmek, kimseyi memnun etmek zorunda olmamak, bir yere gitmem gerektiği için gitmemek çok güzel bir şeymiş.
İşte bu nedenle acaba diyorum; normal hayata döndüğümüzde; şimdi yaşadıklarımızı, kendimizde keşfettiğimiz şeyleri hemen unutup, filmi geriye sarabilecek miyiz?
Belki kolay olacak belki de zor bilmiyorum ama bu günlerde insan gerçek dostunu tanıyor, bunu biliyorum. Çevrenizdeki kişilerin gerçek yüzünü görebiliyorsunuz, cesur sandığınız kişinin aslında ne kadar korkak olduğunu fark ediyorsunuz veya çok sosyal biri diye bildiğiniz kişinin aslında sadece kendi kozasında yaşadığını, kimseyi umursamadığını, dış dünyayla ilgisi olmadığını fark ediyorsunuz. Oturdukları yerden sadece konuşanları bire bir tanımaya başlıyorsunuz, mantık süzgecinin çalışmadığını bazı beyinlerin sadece yağ ve proteinden oluştuğunu, düşünme sinirlerinin olmadığını görüyorsunuz. Körü körüne söylenenlere inananlar mı istersiniz? Hala geçmişte yaşayanları mı? Hayal dünyaları çatlayacak kadar geniş olanları mı? Uyduranlar, yalan yanlış haberler, videolar paylaşanlar da cabası. Bu yeni keşfettiğiniz özellikleri olan kişilerle filmi geriye sarabilecek miyiz?
Aslında iyi oldu bu corona. Az önce konuştuğum bir dostumun söylediği söze çok katılıyorum.
Hepimiz bu virüsü bir şekilde alacağız, belki de aldık ama fark etmedik. Olsun varsın, dünya biraz kırılsın, zaten içine etmiştik bu dünyanın, biraz da corona etsin, ne olacak?
Evet bu dünyanın içine etmiştik, normale döndüğümüzde umarım filmi geriye sarmak yerine yeni çekilmiş filmi seyretmeye başlarız.
Kalın sağlıcakla, Güzel günlerde görüşmek dileğiye;
