Bahar

Bahar geldi. Yenilenmeleri görüyoruz. Ölmüş gibi olan ağaçların yaprakları çıktı, bazı ağaçların çiçeklerini bile açtığını görüyoruz. Gelincikler arz-ı endam ediyorlar. Bir güzellik, bir uyanma, adeta yeniden var olmayı gösteriyorlar.  Önceye ait olan biten ne varsa geride bıraktılar. Kadife çiçekleri, zambaklar, gelincikler, badem ağaçları, kayısı ağaçlarındaki çiçekler tüm güzellikleriyle hepimizin içini açıyor, rahatlatıyor, huzur veriyor. Yeniden var olmanın hazzını, mutluluğunu yaşatıyor. Kayaların tepesindeki çam ağaçlarının kökleri kayaları delip geçmiş. Yeniden uyanışı, dostluğu, arkadaşlığı, kardeşliği gösteriyorlar adeta.  Zorluklara karşı mücadeleyi, azmi, sabrı gösteriyorlar bize. Her birisi kendi varlığını en güzel şekilde ortaya koymaya çalışıyor. Hiçbiri diğerini kıskanmıyor, düşmanlık etmiyor, hainlik etmiyor, dedikodusunu yapmıyor, paranoyak şekilde davranmıyor. Bizatihi varlığını ifade ediyor ve varlığını koruyor. 
Kayısı ağacı ‘Bu sene ben zeytin vereyim’ demiyor, zeytin ağacı ‘Ben bu sene erik vereyim’ demiyor, erik ağacı ‘Ben bu sene şeftali vereyim’ demiyor. Hepsi, kendi özü neyse onun en güzelini vermeye çalışıyor. Hiçbiri diğerini kıskanmıyor ‘senin meyven daha güzel niye benimki öyle değil’ demiyor.
Siz hiç armudun, elmanın arkasından konuşup, dedikodusunu yaptığını, ona verip veriştirdiğini duydunuz mu? “Armudu duymadım ama yediveren limon diğer limonlar için “Aa şunlara bak, yılda bir defa mı limon veriyorlar” diye alaylı bir şekilde konuştuğunu duydum” desem gülersiniz değil mi? İşte böyle.
Bu baharda vira bismillah deyip, beyaz bir sayfa açıp kendimize gelelim, kendi madenimiz neyse onu ortaya koyalım. Kendimizin en iyisi olmaya çalışalım. Dostluk, arkadaşlık, kardeşlik, yardımseverlik, doğruluk, insan gibi insan olmak vd insani değerlerimiz için elimizden, gönlümüzden, tavırlarımızdan, davranışlarımızdan, beynimizden gelenin en iyisini ortaya koymaya çalışalım.
Selamlar Saygılar Sevgiler